Εγώ η αγέννητη

Εγώ η αγέννητη. 
Που δεν έχω πάρει ανάσα μακρυά σου.
Που φοράω την μορφή σου και το δέρμα σου να αντέχω,
τον άδικο κόσμο που με άδειασες με βία μέσα του.
Εγώ που μέσα από τον καθρέφτη μου χαμογελάω τώρα πιά, 
πολύ πιο μακρυά από τα μάτια μου γιατί τα χείλη μου, 
δεν αντέχουν την θλίψη τους.
Εγώ που εκπνέω την δική σου ανάσα, γιατί σε κρατάω ζωντανό μέσα μου για να αντέχω την μοναξιά μου.
Εγώ αυτή η παράλογη, η μοναχική, η κολασμένη δική σου ύπαρξη,
πλασμένη από τους πόθους μου και παραδομένη σε αυτούς,
να με κατάτρώνε με τις αναμνήσεις μου.
Εγώ που νιώθω κουρασμένη από την προσπάθεια μου να επιζήσω,
νιώθω οτι με τραβάνε σε μία λιακάδα, οι άμυνες μου,
την ίδια στιγμή που σκοντάφτω και βουλιάζω πάλι στον βυθό σου.
 
Εγώ η αγέννητη.
Ζητάω μια μητρική αγκαλιά κάθε βράδυ να κουλουριαστώ μέσα της,
αφήνοντας έξω το παιδί που υποφέρει και βασανίζεται όλα αυτά τα χρόνια ,
και επιτέλους να μπορέσω να ξαναγεννηθώ  γυναίκα.
 
~Μπέττυ Κούτσιου ~
 
~ ΕΓΩ Η ΑΓΕΝΝΗΤΗ ~
 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *