Ημέρα Μαρτιάτικη, ηλιόλουστη, φωτεινή, ζεστή κι υπέροχη. Όλα μοσχοβολούν κι ευωδιάζουν γύρω σου. Πετάγεσαι από το κρεβάτι. Μια σκέψη τριγυρίζει στο μυαλό σου. Αποφασίζεις ξάφνου να κάνεις ολιγόωρη εκδρομή ως τα Καλύβια της Αττικής.
Φτάνεις στον προορισμό σου. Αναπάντεχα αντικρίζεις την ομορφιά να διαχέεται παντού. Η ελληνική γη είναι απλόχερα καλλονή και φιλόξενη την άνοιξη.
Όλα είναι καταπράσινα, ανθισμένα και στολισμένα με χρώματα και χάρες. Κοιτάζεις γύρω σου κι η φύση ανασταίνει. Οι εικόνες κι οι μυρωδιές σε ευφραίνουν και σε γαληνεύουν. Ένα χαμόγελο βγαίνει από τα μύχια της ψυχής σου.
Εκκλησάκια βυζαντινά, πετρόχτιστα, ή από μάρμαρο, φυλούν μέσα τους θησαυρούς κι ανείπωτες προσευχές και δένουν αρμονικά με την ομορφιά της φύσης. Βοσκοί βόσκουν τα πρόβατά τους. Αγρότες καλλιεργούν κι οργώνουν τα χωράφια τους. Ο καθείς μοναδικός κι αναντικατάστατος στο είδους του για να κερδίσει τον άρτο τον επιούσιο. Εσύ, περαστικός, διαβάτης, τουρίστας και περιηγητής, γνωρίζεις κι ανακαλύπτεις τον τόπο. Προσπαθείς να απαθανατίσεις τις στιγμές και να τις φυλάξεις βαθιά μέσα σου για να μη σου φύγουν.
Στέκεσαι και θαυμάζεις μια τεράστια βελανιδιά, που απλώνει ολούθε την αγάπη της και τη στοργή της σα μάνα. Τι ευτυχία, ηρεμία κι ευλογία, που νιώθεις τούτη την ημέρα!
Αγγελική Τριάντη
