Εκείνον που αγαπάω θα τον κουβαλάω μέσα μου
Εκείνον που αγαπώ θέλω να τον κοιτάζω και να βουρκώνω.Να στάζουνε τα μάτια μου αγάπη και προσευχή. Να ακουμπάω τα ακροδάχτυλα μου στο στόμα του και να αφουγκράζομαι την ψυχή του.
Εκείνον που αγαπάω θέλω να τον τυλίγω με αφοσίωση.
Να πλημμυρίζει η καρδιά μου κάθε που τον φιλάω.
Θέλω να είμαι εκεί μαζί του και ας μην ξέρω τι θα μου κουβαλήσει το αύριο.
Εμένα μου φτάνει που θα ψιθυρίζω στο αυτί του το όνομα του και θα γεύομαι τον ιδρώτα του στον λαιμό του.
Εκείνον που αγαπώ θα τον προσέχω σαν θησαυρό και σαν εικόνισμα.
Θα προσεύχομαι μονάχα γαλάζιους ουρανούς να αντικρίζουνε τα μάτια του και το μπλε της θάλασσας να είναι το μαξιλάρι του.
Θα φιλάω τις ρυτίδες σπο το πρόσωπο του να του πάρω όλον τον πόνο του .
Θα ακούω την καρδιά του την ώρα που κοιμάται και θα με νανουρίζει ο ήχος της.
Θα ματώνω κάθε φορά που θα φεύγει και θα γεννιέμαι κάθε φορά που θα έρχεται πίσω.Θα αγαπήσω την απογοήτευση στων ματιών του τις λίμνες.
Εκείνον που αγαπώ δεν θα τον αφήνω μόνο του ποτέ.
Θα τον κουβαλάω πάντα μεσα μου.
Άλλωστε δεν θα χρειάζομαι τίποτα για να τον θυμάμαι.
Θα είναι η σάρκα μου, το αίμα μου, το δέρμα μου.
Εκείνος θα είναι Εγώ..
Και εγώ Εκείνος .
“ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΩ ΘΑ ΤΟΝ ΚΟΥΒΑΛΑΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ”
Μπέττυ Κούτσιου
Ονομάζομαι Μπέττυ Κούτσιου Έχω την ευλογία να γράφω..
Γράφω γιατί είναι η ανάγκη μου μαζί με τις ανάσες που παίρνω.
Δεν τις μετράω σε οξυγόνο αλλά σε λέξεις.
Γράφω γιατί αλλιώς δεν θα είχα πού να ακουμπήσω.Θα αιωρούμουν στο κενό.Τώρα ακουμπάω στα χαρτιά και τα μολύβια μου.
Ακουμπάω στις λέξεις μου που αγαπάω και με αγαπούνε και αυτές.
Ξεκουράζομαι, ηρεμώ, γαληνεύω.
Η γραφή είναι σιωπή. Είναι λύτρωση. Με σώζει και εγώ την ευγνωμονώ.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο που με διαβάζει να βρει την αγάπη και να γιατρευτεί από εκείνη.
