Η γυναίκα που κλέβει τον άντρα μιας άλλης είναι γένους ερπετού
Γυναίκα, δεν λέγεσαι εσύ που κλέβεις, ότι μια άλλη αγάπησε.
Σε εσένα μιλάω.
Που πήρες μέσα από την αγκαλιά μου την ζωή μου και την φόρεσες σαν Κυριακάτικο ρούχο.
Που ζήλεψες την αγάπη που μου είχε εκείνος και ντύθηκες φίδι να την δηλητηριάσεις.
Που πετούσες από πάνω μου σαν το μαύρο κοράκι και άρπαξες από τα χέρια μου ότι λάτρεψα περισσότερο σε αυτήν την ζωή.
Εκείνον.
Σε εσένα μιλάω.
Που τώρα κάνεις πάρτυ με τους δικούς μου καλεσμένους και εγώ πενθώ στην ερημιά μου τα χαμένα του φιλιά.
Που όταν γελάς η φωνή σου ακούγεται γάργαρη, ενώ η δική μου ανάσα βγαίνει σαν χαλασμένο όπλο.
Σε εσένα μιλάω που ύπουλα και πονηρά έχεις δίπλα σου τον δικό μου άντρα.
Μάθε λοιπόν, οτι γυναίκα δεν λέγεσαι εσύ που αρπάζεις, για να γλεντήσεις, ότι μία άλλη με κόπο έχτισε.
Εκείνη πόνεσε για να κρατήσει και να ζωντανέψει χίλιες φορές μια σχέση.
Εσύ απλά άπλωσες το χέρι να της το πάρεις.
Γυναίκα δεν σε κάνουν οι δεκάποντες γυαλιστερές γόβες δίπλα του, μα τα χέρια του που σου τρίβουν τα πόδια όταν βγάζεις τις μπαλαρίνες που φορούσες στη δουλειά.
Γυναίκα δεν σε ορίζουν τα πανάκριβα ποτήρια σαμπάνιας που με τόση περηφάνια μοστράρεις στον φακό, αλλά το αγαπημένο του τσάι μαζί με τα μπισκότα κανέλας που του φτιάχνεις κάθε απόγευμα.
Γυναίκα δεν λέγεσαι εσύ που κρατάς πρώτα το πορτοφόλι ενός άντρα και μετά το χέρι του.
Αλλά εκείνη που προσπαθεί να τον κρατήσει όρθιο ότι και να συμβεί ακόμα και εάν στην διαδρομή πρέπει να χάσει το δικό της πορτοφόλι.
Γυναίκα δεν σε ορίζουν μόνο τα ακριβά σου εσώρουχα απο σιλικόνη.
Σε κάνει η ικανότητα να κοιμίζεις έναν άντρα στο στήθος σου και να τον αφήνεις ήρεμο ξεχνώντας της ημέρας τα βάσανα πάνω σου.
Γυναίκα δεν λέγεσαι επειδή εκκολάπτεσαι πάνω σε έναν άντρα από φόβο μήπως μείνεις μόνη.
Αλλά όταν στέκεσαι δίπλα του, τον θαυμάζεις γιατί έχεις μείνει ατέλειωτες ώρες δίπλα του, αφήνοντας τον στο σιωπές του.
Σε εσένα μιλάω..
Που ο κακός σου χαρακτήρας θα τον φέρει σίγουρα πίσω κοντά μου .
Πες μου τώρα ειλικρινά..
Το ξέρεις ότι οι κονσέρβες έχουνε ημερομηνία λήξης έτσι δεν είναι;
Σε εσένα μιλάω..
Για τελευταία φορά.
Βλέπεις εγώ δεν θαμπώνομαι από τις αλαβάστρινες κούκλες με την γυαλιστερή μπούκλα.
Εγώ μικρή έπαιζα μαζί με τις κούκλες μου στο κρεββάτι.
Ύστερα όμως..
Κοιμόμουνα όλο το βράδυ αγκαλιά με τους λύκους!
” Η γυναίκα που κλέβει τον άντρα μιας άλλης είναι γένους ερπετού”
Μπέττυ Κούτσιου
Ονομάζομαι Μπέττυ Κούτσιου Έχω την ευλογία να γράφω..
Γράφω γιατί είναι η ανάγκη μου μαζί με τις ανάσες που παίρνω.
Δεν τις μετράω σε οξυγόνο αλλά σε λέξεις.
Γράφω γιατί αλλιώς δεν θα είχα πού να ακουμπήσω.Θα αιωρούμουν στο κενό.Τώρα ακουμπάω στα χαρτιά και τα μολύβια μου.
Ακουμπάω στις λέξεις μου που αγαπάω και με αγαπούνε και αυτές.
Ξεκουράζομαι, ηρεμώ, γαληνεύω.
Η γραφή είναι σιωπή. Είναι λύτρωση. Με σώζει και εγώ την ευγνωμονώ.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο που με διαβάζει να βρει την αγάπη και να γιατρευτεί από εκείνη.
