Η εκνευριστική συνήθεια των μούτρων
« -Καλημέρα, τι κάνεις; Πως είσαι;
-Καλά, εδώ βαριέμαι
-Θες να τα πούμε;
-Μπα, δεν, «ίσως» μου προκύψει κάποια δουλεία.
-Έγινε κάτι; Σου συμβαίνει τίποτα; Την λύσαμε την διαφωνία
μας εχτές έτσι δεν είναι;
-Ναι ρε συ, όλα καλά μην τρελαίνεσαι. Με την πρώτη ευκαιρία
κανονίζουμε!»
Σας έχει συμβεί ποτέ να συμμετάσχετε σε παρόμοιο διάλογο; Κι αν ναι, κανονίσατε εντέλει να βρεθείτε με τον άλλο; Όχι; Μα φαινόταν έτσι δεν είναι; Γιατί απλά αν ήθελε θα έβρισκε τουλάχιστον μια πιο «έγκυρη» δικαιολογία απόρριψης σας. Ενοχλητικό πολύ σίγουρα! Μα τι να κάνουμε υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι στην ζωή όλων μας. Αλλά το ζήτημα είναι ένα κατά πόσο η δική μας ψυχοσύνθεση μπορεί να το αντέξει αυτό.
Διότι ναι μεν μετά από κάθε ένταση, καυγά, παρεξήγηση θα προσπαθήσεις να προσεγγίσεις τον άλλο με κάθε καλή διάθεση προς συμφιλίωση. Και το «ζήτημα» θα λυθεί, θεωρητικά για σένα, αν υπάρξει «επικοινωνία» κατά την συζήτηση. Ίσως λοιπόν και ο άλλος σου πει πως «όλα, εντάξει το λύσαμε», αλλά κατά πόσο θα έχει ισχύ αυτό, αν από την επόμενη μέρα το πρωί θα έχεις να αντιμετωπίσεις κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα; ;Όταν εσύ επικοινωνήσεις μαζί του μετά από προσπάθειες σου και αντιμετωπίσεις μια κακώς «κεκαλυμμένη» παγωμάρα. Κατά πόσο θα μπορέσεις να ανεχτείς να σου «κλείνουν πόρτες» συνεχώς; Όχι για πολύ πίστεψε με, αν επιθυμείς και εσύ την ψυχική σου υγεία.
Από την άλλη εσύ «μουτρωμένε» μου άνθρωπε, δεν βαριέσαι με αυτήν την συμπεριφορά σου; Δεν την έλυσες μέσα σου την ένταση με τον άλλο άνθρωπο, δεν τον θες άλλο στην ζωή σου, πες το να τελειώνουμε. Ούτως ώστε να μην τρελαίνεται και ο άλλος ο φουκαράς απέναντι σου και να σπάει το κεφαλάκι του για το τι συμβαίνει με σένα. Αν τώρα κάνεις «νάζια» και εσύ αποζητώντας παρακάλια για μια επικοινωνία μαζί σου, πίστεψε με πως αν ο άλλος σέβεται και αγαπάει τον εαυτό του δεν θα κάτσει να το ψάξει πολύ με σένα.
Γι’αυτό πάρε και εσύ τις αποφάσεις σου φίλε μου και άσε «τα θέλω και δεν θέλω», κουράζουν χαρά μου! Φθείρουν τον άλλο άνθρωπο μα και σένα πιο πολύ. Δείξε τι πραγματικά θέλεις και όλα θα τα δεις να γίνονται πιο όμορφα και απλά.
Χριστίνα Ρογάκου