Ελισάβετ Ηλιούδη

“Θα σε περιμένω”, ψιθύρισε κλείνοντας την πόρτα πίσω της. Επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά τη σκέψη πως αυτός και μόνο αυτός, ήταν ο άνθρωπός της. Χωρίς αυτόν ένιωθε μισή κι αν κάποιοι σκεφτούν πως είναι υπερβολική, δεκάρα δε δίνει. Έζησαν το χώρια, μα έζησαν και το μαζί! Εκείνο το μαζί […]

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και με βήμα σταθερό προχώρησα προς την έξοδο. Ένας κύκλος χρονών, μόλις είχε φτάσει στο τέλος του. Τώρα ήμουν πλέον πιο κατασταλαγμένη και συνειδητοποιημένη από ποτέ. Γύρισα το βλέμμα μου και κοίταξα το μέρος που έξι ολόκληρα χρόνια πέρασα τις πιο όμορφες στιγμές μου. Πόσες […]

Είναι κάποιες ερωτήσεις, που λίγο πολύ όλοι μας τις έχουμε ακούσει κατά καιρούς. “Πού θα πας;”, “Με ποιον θα βγεις;”, “Τι ώρα θα γυρίσεις;”, “Καλά θα βγεις έξω ντυμένη έτσι; Κι ο κόσμος τι θα πει;”. Πέρασε σχεδόν η μισή μου ζωή, για να καταλάβω πλέον καλά πως ό,τι κι […]

Η ζωή λένε έχει τη γεύση και το χρώμα που της δίνουμε. Είναι μία ρήση που με βρίσκει απολύτως σύμφωνη. Αν για παράδειγμα έχουμε πειστεί πως όλα στη ζωή μας πάνε χάλια, τότε οι αποχρώσεις της θα βρίσκονται μόνιμα κοντά στο μαύρο. Για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας έχουμε […]

Στο μέχρι τώρα πέρασμά μου από τη ζωή, πολλές φορές μου έρχεται στο νου μια φράση, που άκουγα ούσα παιδί από τον πατέρα μου. Στη ζωή σου μου έλεγε, να ξέρεις πως θα έχεις πολλούς γνωστούς, μα φίλους μετρημένους στα δάχτυλα. Φίλους πραγματικούς, που θα μείνετε ο ένας στη ζωή […]

Έφτασε η στιγμή του απολογισμού. Στο φινάλε κάθε κατάστασης πάντα επέρχεται ο απολογισμός της. Αυτή τη φορά είναι επίπονος, μα αναμενόμενος ή ίσως και πολύ προβλέψιμος θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Υπό την προϋπόθεση πως δε θα κρατούσα τα μάτια μου ερμητικά κλειστά. Μια τελειωμένη κατάσταση, βαφτισμένη ιδανική ευκαιρία. Ευκαιρία […]

Υπάρχει μια λέξη στον κόσμο αυτόν τόσο απλή, μα συνάμα τόσο δυνατή. Αξίζει το σεβασμό όλων μας και δεν είναι άλλη από αυτή της μητρότητας. Είναι η αρχή όλων. Όλοι μας ξεκινήσαμε μέσα από τη μήτρα, για να καταλήξουμε σε αυτό που είμαστε σήμερα. Η έννοια της μητέρας, για κάθε […]

Μέρες τ’ Απρίλη, μια άνοιξη διαφορετική μας επιφύλασσε τούτη η χρονιά. Η καθημερινότητα όλων μας έχει παγώσει γι’ άλλους λιγότερο και γι’ άλλους περισσότερο. Άνθρωποι σκεπτικοί κινούνται σε πόλεις βουβές, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Τίποτα δε θυμίζει την εποχή που ξέραμε. Η αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους για το αύριο […]

Έρχονται στη ζωή σου από το πουθενά και κλέβουν ένα κομμάτι από αυτήν. Είναι κάποιοι άνθρωποι που εισβάλλουν στη ζωή σου ως ευλογία Θεού. Ανεξάρτητα από τον καιρό που τους γνωρίζεις, πολύ ή λίγο. Ανεξαρτήτως από την καθημερινή ή μη επικοινωνία σας, έχουν μια αύρα ξεχωριστή. Είναι εκείνοι που τις […]

Όσες φορές κι αν μου’ λεγαν το χρόνο πίσω να γυρνούσα, την ίδια απόφαση θα έπαιρνα και θα σε ξανασυναντούσα. Πότε μου δεν περίμενα πως έπειτα από τόσα χρόνια, μπορεί ακόμα η καρδιά μου να χτυπά για σένα όπως πρώτα. Στις αποφάσεις όμως της καρδιάς κανείς κόντρα δε μπορεί να […]

Καραντίνα, ημέρα νούμερο… Θαρρείτε πως θυμάμαι; Μετά την πρώτη εβδομάδα σταμάτησα πλέον να μετράω, διότι κατάλαβα πως τελικά μόνο κακό μου έκανε. Ήμουν από τους πρώτους ανθρώπους, όπως πολλοί από εσάς, που βρέθηκα από τη μια στιγμή στην άλλη «εγκλωβισμένη» στο σπίτι. Στην αρχή σκέφτηκα δεν είναι κακή ιδέα λίγη […]

Μέσα μου κοιμάται μια θλίψη για όλα αυτά που κατά καιρούς  σου φώναζα κι εσύ αρνιόσουν πεισματικά να ακούσεις. Μέσα μου κοιμάται μια θλίψη για όλα εκείνα που σου χάρισα από καρδιάς, κι εσύ εκμεταλλεύτηκες και τα θεώρησες δεδομένα. Μέσα μου κοιμάται μια θλίψη  για όλα τα ψίχουλα της αγάπης […]

Πέρασαν τόσα βράδια χωρίς εσένα, μάτια μου. Βασανιστικά κυλούσαν οι ώρες και οι μέρες προσπαθώντας να σε ξεχάσω. Να σε βγάλω από το μυαλό μου, μια για πάντα. Το δωμάτιο πλημμυρισμένο πάντα από τη σιωπή κι η αγκαλιά μου άδεια. Τις νύχτες που τα βλέφαρα μου έκλειναν πια από την […]

Ζούμε σ’ έναν κόσμο κρίσης κι όταν λέω κρίση δεν εννοώ μόνο την οικονομική, μα κυρίως την ηθική και την κρίση των αξιών. Τα πάντα γύρω μας δείχνουν να καταρρέουν και στο μυαλό μου εδώ κι ώρα έχει ξυπνήσει μια σκέψη. Που πήγαν άραγε οι ωραίοι άνθρωποι; Που χάθηκε το […]

Στα 30+1 πια επισήμως, αν και λίγη σημασία έχουν οι αριθμοί, αυτό που είναι το πλέον σημαντικό είναι πως δεν είμαι η ίδια με δύο ή και τρία χρόνια πριν. Κάποιοι την ονομάζουν κρίση των 30, μπορεί και να ισχύει. Περνώντας στη δεκαετία των πρώτων -άντα γνωρίζεις πια τα όρια […]

Μέσα στη ζωή μας, όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε πει μικρά ή και μεγάλα ψέματα, άλλοτε αθώα, άλλοτε όχι και τόσο. Υπάρχουν ψέματα μικρά, που μπορεί να ειπωθούν για το καλό κάποιου, επειδή θέλουμε να τον προστατέψουμε. Υπάρχουν όμως και κάποια ψέματα όμοια με ωρολογιακές βόμβες, που έτσι και σκάσουν, […]

Μέσα στο πέρασμα του χρόνου, τόσα έχουν ειπωθεί κι άλλα τόσα έχουν γραφτεί για την αγάπη. Όμως, τι είναι αγάπη; Σύμφωνα με τον Νίκο Καζαντζάκη στο έργο του «Ο φτωχούλης του Θεού» : «Δεν είναι συμπόνια, μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην […]

Ήταν αργά το βράδυ. Στο δωμάτιο απλωνόταν η ησυχία κι εγώ παρέα μ’ ένα ποτήρι κρασί, κοίταζα τα φώτα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο να εναλλάσσονται ρυθμικά. Σκέψεις πολλές περνούσαν απ’ το μυαλό μου, μα μία ήταν αυτή που όσο κι αν προσπαθούσα να διώξω, επανερχόταν πεισματικά. Είχε έρθει η ώρα, […]

Κάθε Δεκέμβρη, λίγο πριν κλείσει η κάθε χρονιά, όλοι λίγο πολύ, μπαίνουμε στο κλίμα της ανασκόπησης του κάθε έτους. Κατ’ εμέ, είναι κάτι που επιβάλλεται να γίνει για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε σε ποιο σημείο της ζωής μας βρισκόμαστε. Κάτσε και σκέψου όλα όσα έζησες. Τα καλά και τα άσχημα. […]

Λένε πως ανήκουμε μ’ αυτούς που ξέρουν να διαβάζουν τις σιωπές μας κι όπως δείχνει η ιστορία δεν έχουν και άδικο. Κάπως έτσι κι εγώ έμαθα μέρα με τη μέρα να ερμηνεύω ακόμα κι αυτές. Τις ώρες εκείνες, που το δωμάτιο πλημμυρίζει από τη σιωπή σου, το βλέμμα σου μοιάζει […]

Ήταν πολύ πρωί ακόμη, όταν στο κινητό μου αντίκρισα ένα μήνυμα από εσένα. Μου έγραψες «Μια καλημέρα ήθελα να σου ευχηθώ» και πως αν ήθελα το βράδυ να βρισκόμασταν. Μα πώς θα μπορούσα να σου το αρνηθώ; Είχαμε κάμποσες μέρες να βρεθούμε. Ραντεβού λοιπόν στο γνωστό μέρος, το βράδυ. Η […]

Πάμε να μιλήσουμε για μια κατηγορία άντρα, που κατ’ εμέ ίσως είναι η χειρότερη που κυκλοφορεί στις μέρες μας. Αν την έχεις πατήσει έστω και μια φορά στη ζωή σου, θα με καταλάβεις απόλυτα. Όχι δε θα σας πω για τον άπιστο, ούτε για τον ψεύτη, αλλά για το δειλό. […]

Και τώρα τι; Φύγανε όλοι. Ακόμη βουίζουν τ’ αυτιά μου από τα λόγια συγγενών και φίλων. “Ήταν πολύ καλός.” “Σε αγαπούσε πολύ.” “Ζήσατε πολύ όμορφα χρόνια μαζί.” “Να είσαι γερή, να ζήσεις και να τον θυμάσαι.” Εμένα όμως δε μπορούσε να με γεμίσει τίποτα από αυτά. Αισθανόμουν προδομένη από αυτόν. […]

Αφορμή για το κείμενο αυτό, στάθηκε η συμπλήρωση των 10 χρόνων των εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται σε όλη την Ελλάδα, κάθε πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου των Εθελοντικών ομάδων υποστήριξης θηλασμού και μητρότητας. Η πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί παγκοσμίως ως Παγκόσμια Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού. Πάμε να δούμε λοιπόν πώς καθιερώθηκε […]

Δήθεν σχέσεις; Ευχαριστώ, όχι πια… Φτάνοντας ηλικιακά στη δεκαετία των πρώτων -αντα, αποφάσισα πως το πλήρωμα του χρόνου έχει έρθει και μαζί έχει φτάσει η στιγμή ώστε να ξεκαθαρίσουν οι σχέσεις με τους γύρω μου. Δεν ξέρω αν λέγεται κρίση ηλικίας. Ήταν ένας τρόπος να περάσουν οι σχέσεις μου με […]