Ρίσκαρε κι αν αποτύχεις να είσαι περήφανη που τόλμησες

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και με βήμα σταθερό προχώρησα προς την έξοδο. Ένας κύκλος χρονών, μόλις είχε φτάσει στο τέλος του. Τώρα ήμουν πλέον πιο κατασταλαγμένη και συνειδητοποιημένη από ποτέ. Γύρισα το βλέμμα μου και κοίταξα το μέρος που έξι ολόκληρα χρόνια πέρασα τις πιο όμορφες στιγμές μου. Πόσες αναμνήσεις πλημμύρισαν το μυαλό μου να ξέρατε…
 
Σαν χτες με θυμάμαι, να διαβαίνω το κατώφλι του γραφείου αυτού. Ένα κορίτσι μόλις 25 χρόνων. Με εμπειρία σχεδόν μηδαμινή στον εργασιακό χώρο. Προσαρμόστηκα. Απέκτησα γνώσεις. Με τη βοήθεια των συναδέλφων μου έγινα καλύτερη. Ρουφούσα κάθε τους γνώση σαν σφουγγάρι. Σκοπός μου ήταν να μάθω όσα μέχρι τη στιγμή εκείνη δε γνώριζα κι εκείνοι ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να με βοηθήσουν σε αυτό. Συνάδελφοι καταξιωμένοι με γνώσεις διαφορετικές ο καθένας.
 
Ξημέρωσε η μέρα που το πείσμα έγινε κυρίαρχος κι ήταν η στιγμή που είχα αποφασίσει πως η ώρα είχε φτάσει να αποδείξω στον εαυτό μου μέχρι πού μπορώ να φτάσω! Η υπομονή και η επιμονή μου οι μεγαλύτεροι μου σύμμαχοι. Μέρα με τη μέρα με έβλεπα άλλοτε να σκαρφαλώνω, άλλοτε να πέφτω, μα σύντομα να ξανασηκώνομαι πιο δυνατή από ποτέ. Μέσα μου πάντα μια φωνούλα μου ψιθύριζε τα λόγια του Καζαντζάκη: “Φτάσε όπου δε μπορείς, παιδί μου”. 
 
Έφτασα! Και μαζί έφτασε και η μέρα να ανοίξω τα φτερά μου. Να πετάξω μακριά από αυτό το γραφείο με θέα τον Όλυμπο που τόσο αγάπησα. Ήταν, είναι και θα είναι το δεύτερό μου σπίτι. Εκεί που γέλασα, που έκλαψα, που θύμωσα, που χάρηκα. Εκεί που πάντα θα επιστρέφω σε κάθε ευκαιρία. Είναι δύσκολος ο αποχωρισμός. Ίσως και να ‘ναι η συνήθεια που τον κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Μα θέλετε κάτι να σας πω;
 
Η ζωή μας χωρίς λίγο ρίσκο δε θα ‘χε καμία νοστιμιά. Η στιγμή, που η ευκαιρία θα σας παρουσιαστεί, δε θα είναι διόλου τυχαία. Οι αλλαγές της ζωής μας δε γίνονται κατόπιν ραντεβού, μα χρονικά τη στιγμή που θα έχουμε πατήσει γερά στα πόδια μας κι η αυτοπεποίθησή μας θα είναι στο ζενίθ. Τότε είναι η στιγμή που στο μυαλό μας κυριαρχεί η σκέψη «αν όχι τώρα, τότε πότε;». 
 
Ρίσκο σημαίνει είμαι ζωντανή κι έτοιμη να αντιμετωπίσω ακόμη και το ενδεχόμενο να αποτύχω. Μα ακόμη και τότε θα σηκωθώ ξανά πιο έμπειρη από ποτέ. Είμαι εκείνη που τόλμησε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Να δει τη ζωή της να αλλάζει. Πήρα το ρίσκο λοιπόν κι όπου με βγάλει. Τουλάχιστον θα είμαι περήφανη που τελικά το τόλμησα!
 
Ελισάβετ Ηλιούδη
 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *