Σου χρωστάω μια εξομολόγηση
Σου χρωστάω μια εξομολόγηση… Δυο κουβέντες που να μαρτυρούν το πόσο σε θαυμάζω. Ναι! Εγώ, εσένα καλά άκουσες.Δε με έχεις συνηθίσει σε τέτοιες εξομολογήσεις μα απόψε θα το κάνω. Είμαι ερωτευμένη με το μυαλό σου. Αγαπώ τον τρόπο που σκέφτεσαι, την οπτική που έχεις για όλα, για το ό,τι το δικό μου μυαλό δε μπορεί να σκεφτεί. Δεν έχω συνηθίσει να χαζεύω με τα λόγια κάποιου, να τον κοιτάζω και να απορώ στις πόσες στροφές λειτουργεί αυτό το μυαλό. Αγαπημένη μου συνήθεια, να σε παρακολουθώ σε συζητήσεις.
Γεμίζεις τον κόσμο μου με γνώση κι ας έχω τόση. Αισθάνομαι υπερήφανη, ενθουσιασμένη. Λατρεύω τις συζητήσεις μας, χάνομαι ανάμεσα στις λέξεις σου που μου γαργαλάνε το μυαλό, μα ξέρεις τι είναι αυτό που μου αρέσει πιο πολύ; Που αυτό σου το χάρισμα δε το προβάλεις, αλλά πηγάζει από μέσα σου αληθινό, ανόθευτο από πονηρές προθέσεις και ναρκισσισμό.
Μου αρέσει που το δικό σου μυαλό καταφέρνει να ιντριγκάρει το δικό μου, χωρίς να έχεις πρόθεση να το πετύχεις. Χωρίς να έχεις κάποια ανάγκη να ξεχωρίσεις. Μου αρέσει που κάθομαι σαν κοριτσάκι και απολαμβάνω να σε ακούω χωρίς να εκφράζω τη δική μου άποψη για να μη σου διακόψω τον ειρμό. Σου χρωστάω καιρό αυτή μου την εξομολόγηση, μα ξέρω πως η ευφυΐα σου με έχει τσακώσει από καιρό…
Σε θαυμάζω!
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
