Η ανοχή στην τοξικότητα βλάπτει σοβαρά την υγεία
Σήμερα θα ήθελα να αναλύσουμε ένα λεπτό θέμα. Τοξικότητα και τοξικοί άνθρωποι λοιπόν. Που σίγουρα έκαστος έχουμε έρθει αντιμέτωποι με αυτούς κάποια στιγμή τουλάχιστον στην ζωή μας.
Το έναυσμα μου δόθηκε αρχικά από την επαφή μου με ανθρώπους που έχουν βγει νικητές από τον καρκίνο. Άτομα που έχοντας βιώσει την απόγνωση της ασθένειας, σήμερα χαμογελούν. Κι οι οποίοι έχουν να σου δώσουν μια συμβουλή, «ποτέ μην επιτρέψεις σε κανέναν να σου μαυρίσει την καρδιά». Κάτι που ήρθε να συνταιριάξει με μια κουβέντα του Ιπποκράτη «πηγή όλων των ασθενειών είναι η στεναχώρια». Αδιάψευστοι και οι μεν και ο δε με οδήγησαν σε συμπεράσματα, τα οποία θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.
Πόσες φορές έχεις ακούσει ανθρώπους να μηρυκάζουν για τις συμφορές και τις αντάρες που τους έχουν βρει; Σε συνοδεία πάντα με ένα βλέμμα κακομοιριάς, μια φωνή αργόσυρτη και με τους απαραίτητους αμανέδες από δίπλα. Με τακτικές βεβαίως επαναλήψεις του προαναφερθέντος σκηνικού για να μην ξεχνιόμαστε. Μα κι εσύ μην νομίζεις πως δεν σου δίνουν ρόλο οι προαναφερθέντες σε όλο αυτό. Εσύ θα πρέπει να κάθεσαι από δίπλα συμπονώντας για τον πόνο του άλλου. Αλλά προς θεού μην πας και ανοίξεις το στοματάκι σου να μιλήσεις για τα δικά σου θεματάκια, ταράζονται.
Τι ανάγκη έχεις εσύ, θα σου πουν. Μια χαρά είσαι! Και πάνω εκεί λοιπόν που εσύ ψάχνεις να βρεις τον κοντινότερο τοίχο για να χτυπήσεις το κεφάλι σου και αναρωτιέσαι ασθμαίνοντας, τι διάολο ήθελα και του μίλησα, εκείνη την στιγμή έχεις δύο επιλογές. Ή που θα αφήσεις την δυστυχία του άλλου να σε τσακίσει ή που σεμνά και διακριτικά θα βουλώσεις τα αυτάκια σου. Επέτρεψε μου έμενα να δώσω όμως έναν πόντο στη δεύτερη λύση.
Από την άλλη η προσωποποίηση της δυστυχίας θα σου δώσει συντεταγμένες για την ζωή σου. Θες, δεν θες. Τις ζήτησες, δεν τις ζήτησες. Ψιλά γράμματα είναι αυτά. Αυτοί ξέρουν τι πρέπει να κάνεις και πως και θα τους ακούσεις. Συνεννοηθήκαμε; Όχι;
Λοιπόν χαίρομαι πολύ για σένα. Κάναμε ένα ισχυρό βήμα. Η ζωή είναι δικιά σου και μπορείς να την ζήσεις όπως ποθείς. Κι από την άλλη έχεις αδιαφιλονίκητο δικαίωμα στο να μην ανέχεσαι κανέναν να σε ταράζει και να σε πικραίνει. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη αγάπη μου.
Η τοξικότητα για την τοξικότητα και το χαμόγελο για το χαμόγελο.
Χριστίνα Ρογκάκου