Μαμά, χώρισα πάλι!
Υπάρχουν στη ζωή μας άνθρωποι που δίνουν ηρεμία και σχέσεις που την εξαφανίζουν. Δεν ξέρω γιατί συνήθως διαλέγουμε το λάθος, γιατί διαλέγουμε τη σχέση εκείνη που μας ισοπεδώνει; Ποια επιθυμία μας πυροδοτεί την ανάγκη εκείνη να είμαστε με το λάθος άτομο, αντί να είμαστε μόνοι μας; Ντρεπόμαστε τη μοναξιά και δεν ντρεπόμαστε την προσβολή της ψυχής μας, το μαράζωμα της αξιοπρέπειας μας;
Η βία, είτε λεκτική είτε σωματική είναι βία και μας βάζει πολλές φορές σε μια κατάσταση αναμονής και ψεύτικης ελπίδας. Όχι, δε θα φτιάξουν όλα, όχι, δε θα αλλάξει, όχι, δε θα είναι η τελευταία φορά, όχι, δε θα σου ορκιστεί αλήθεια πως δε θα ξανασυμβεί. Όμως μην τον αθωώνεις μόνη σου, γιατί έτσι κάνεις λάθος και το κάνεις μόνο και μόνο για να μη συμβεί κάτι και μάθουν για εσάς, για να μη στεναχωρέσεις τους γονείς σου, να μην πούνε πως απέτυχες, για να μην ανησυχούν για σένα. Όποιος και να είναι ο λόγος που σιωπάς και δεν το κάνεις σταμάτησε τον. Την επόμενη φορά πάρε βαθιές ανάσες και πάρε τηλέφωνο τη μητέρα σου, ένα συγγενή σου, ένα φίλο σου.
Όταν θα σε προσβάλει μπροστά σε κόσμο, δε σταματάει γιατί σε έφερε σε δύσκολη θέση, αλλά γιατί κατάλαβε πως ξεσκεπάστηκε από την εικόνα του καλού παιδιού. Όταν θα σηκώσει χέρι πάνω σου μια φορά, και μετανιωμένος σου ζητάει συγγνώμη, και πιστεύεις πως θα είναι η πρώτη και η τελευταία, τον συγχωρέσεις ή όχι, φύγε μακριά. Θα το ξανακάνει. Όταν θέλει να ελέγχει κάθε σου βήμα και κάθε σου σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, όταν μιλάς κρυφά με φίλες σου ή ακόμα και με τους γονείς σου γιατί βλέπει παντού συνωμοσίες και εχθρούς, φύγε μακριά.
Όταν θα αργείς να πας στο ραντεβού και θα σε προσβάλει ή θα σηκώνεις το τηλέφωνο με τη δεύτερη και όχι με την πρώτη, όταν θα απαιτεί να μην κοιτάς γύρω σου και θα σου καίει τον εγκέφαλο γιατί κοίταξες πάνω από τρία δευτερόλεπτα το νεαρό δίπλα του, φύγε μακριά. Όταν θα είσαι στο κομμωτήριο και θα έρθει από εκεί δήθεν όλως τυχαίως, αλλά απειλητικά για να δει εάν του λες αλήθεια, μην κολακεύεσαι πως σε ζηλεύει και
είναι κάτι παροδικό. Φύγε μακριά.
Όταν θα μιλάς με ένα συνάδελφο από την δουλειά και θα σου κάνει ολόκληρο καυγά γιατί τον χαιρέτησες λίγο περισσότερο θερμά από ότι έπρεπε, να φύγεις μακριά. Οι επισκέψεις στη δουλειά να έχουν το νόημα της έκπληξης και την έννοια του ότι νοιάζεται για εσένα και όχι του ελέγχου πάνω σου. Και τελικά για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα, είναι πολύ όμορφο να νοιώθουμε κολακευμένες από το ενδιαφέρον ενός άντρα. Είναι όμως τόσο πολύ λεπτή η γραμμή, που μπερδεύεται το ενδιαφέρον, το νοιάξιμο, η αγάπη από την οποιαδήποτε μορφή εξουσίας που θα πρέπει να μάθουμε να τα διαχωρίζουμε.
Αγαπώ δε σημαίνει εξουσιάζω. Αγαπώ σημαίνει προσέχω, φροντίζω, συναισθάνομαι το σύντροφό μου. Αγαπώ σημαίνει έχω ευθύνη για τον άνθρωπο που είμαι μαζί του, τον έχω πάνω από έμενα, πολύτιμο και ψηλά.
Και τελικά, ΜΙΛΉΣΤΕ! Σηκώστε το τηλέφωνο, πείτε τι σας συμβαίνει. Μην τα κρύβετε όλα μέσα σας με την ελπίδα πως κάτι θα αλλάξει, ή με το φόβο μήπως μείνετε μόνες σας. Και; Τι έγινε; Η αγάπη δε βασανίζει ούτε μας τρώει τα σωθικά. Η αγάπη είναι θείο δώρο, κακώς τη συνδέουμε με βάσανα και στενοχώρια. Έτσι μπερδεύουμε την αγάπη με αυτό που βιώνουμε και του δίνουμε ελαφρυντικά.
Και τέλος, ας μάθουμε πως η μοναχικότητα, δεν είναι ντροπή. Είναι η αρετή που μέσα από εκείνη δίνεις στον εαυτό σου το χρόνο που αξίζει, να ηρεμήσει και να προχωρήσει πάλι. Μη φοβάστε την μοναξιά, αλλά τα πάθη που διέπουν έναν άσχημο χαρακτήρα και οδηγούν στη λάθος στιγμή.
© Μπέττυ Κούτσιου
#_Μαμά_χώρισα_πάλι_
Ονομάζομαι Μπέττυ Κούτσιου Έχω την ευλογία να γράφω..
Γράφω γιατί είναι η ανάγκη μου μαζί με τις ανάσες που παίρνω.
Δεν τις μετράω σε οξυγόνο αλλά σε λέξεις.
Γράφω γιατί αλλιώς δεν θα είχα πού να ακουμπήσω.Θα αιωρούμουν στο κενό.Τώρα ακουμπάω στα χαρτιά και τα μολύβια μου.
Ακουμπάω στις λέξεις μου που αγαπάω και με αγαπούνε και αυτές.
Ξεκουράζομαι, ηρεμώ, γαληνεύω.
Η γραφή είναι σιωπή. Είναι λύτρωση. Με σώζει και εγώ την ευγνωμονώ.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο που με διαβάζει να βρει την αγάπη και να γιατρευτεί από εκείνη.
