Γδύσου!

Πενθώ την χαμένη ανθρωπιά.

Άντρες δίχως έννοια θηλυκού μέσα τους.

Γυναίκες δίχως λίγο άνδρα στην ψυχή τους.

Τα φορεμένα πρότυπα, κατέκλυσαν το «είναι» μας.

Σαν φοράς ρούχα σκισμένα, παλιομοδίτικα και αρνείσαι να τα βγάλεις γιατί θα μείνεις γυμνός.

Και βλέπεις κορμιά νέα, στήθη στητά, κοιλιακούς, ωραία μακριά μαλλιά, προσεγμένα, όλα στην πένα.

Η ψυχή του ανθρώπου δεν χρειάζεται αυτόν των καλλωπισμό, αυτές τις ματαιόδοξες κινήσεις.

Για να έρθει η πλήρωση της, οφείλεις να αφήσεις την ψυχή να σε οδηγήσει, να πετάξεις τα πρότυπά σου, τους ρόλους σου και να κινηθείς ως ένας άνθρωπος ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους.

Να υπάρξεις ως μια γυναίκα με ανδρικά χαρακτηριστικά και ως άνδρας με θηλυκά στοιχεία. Πώς θα γνωρίσεις τους ανθρώπους αν δεν πλησιάσεις την έννοια της ύπαρξης στην ολότητά της;

Γδύσου μια μέρα μπροστά από τον καθρέφτη, κοίταξε το σώμα  σου που μια μέρα θα γίνει σκόνη. Τώρα κοίτα την ψυχή σου και μίλα της: Θέλω αυτή τη ζωή που έχω τώρα;

Η πρώτη κίνηση είναι να ξεγυμνωθείς από τα ρούχα, η δεύτερη να ξεγυμνώσεις την ψυχή σου πρώτα σε σένα τον ίδιο. Η τρίτη κίνηση είναι μια πορεία προς το άγνωστο, προς την ελευθερία. Τότε θα είσαι άνθρωπος.