Δε θα με ξεχάσεις..
Post Views: 3
Δε θα με ξεχάσεις..
Μη γελιέσαι!
Έφυγες άτσαλα και βιαστικά, δήθεν νικητής, μη τυχόν λυγίσεις και κάνεις πίσω..
Λιποτάκτης έγινες κι εγκατέλειψες κακήν κακώς την πιο καίρια μάχη..
Κοίτα να δεις όμως!
Πάνω στον πανικό σου, πήρες παραμάζωμα κομμάτια μου..
Απ’ αυτά που κείτονταν κάτω, σαν με διέλυσες..
Κι ούτε που το κατάλαβες..
Τόση ήταν η βιάση σου να ξεφύγεις απ’ το θηρίο που εσύ γέννησες, γαλούχησες και θέριεψες..
Που να ‘ξερες τότε πως δεν έφευγες μόνος!
Αφού πήρες μαζί σου το κόκκινο από τα χείλη μου, που πότισε το δέρμα σου..
Πήρες τη ζάλη από τ’ άρωμα μου και το νέκταρ της ψυχής απ’ το φιλί μου..
Πήρες το ρίγος απ’ το χάδι μου και την ηχώ απ’ τη σπασμένη μου φωνή..
Πήρες το βουρκωμένο βλέμμα μου, στοιχειό τις νύχτες να ‘ναι στα όνειρα σου..
Κι ακόμα χειρότερα, πήρες πίσω μαζί σου τον παιδιάστικο εγωϊσμό σου..
Αυτόν, που στιγμή δεν τόλμησες ν’ αφήσεις παράμερα..
Αυτόν, που του επιτρέπεις να σου διαφεντεύει την καρδιά και να πυροβολεί πισώπλατα τη ζωή σου..
Αυτόν, που δε λες να κατανοήσεις ότι είναι καταστροφικό να συνυπάρχετε..
Αυτόν, που δε θες να παραδεχτείς ότι σε σκοτώνει ξανά και ξανά και σε καθιστά, με την ακούσια έγκριση σου, ζωντανό νεκρό..
Αυτόν, που αρνείσαι να καταλάβεις πως αν θες μια μέρα να χαμογελάς, πρέπει να τον πιάσεις από το γιακά και με θράσσος να του πεις: “Ή εσύ ή εγώ ρε αλήτη! Άλλη λύση δεν υπάρχει!”
Πάψε να μιζεριάζεις λοιπόν!
Σταμάτα να ρίχνεις πάντα τις ευθύνες στους άλλους και μάθε επιτέλους τι θα πει αυτοκριτική, τι θα πει “φταίω”, πόση γαλήνη μπορεί να φέρει μια γαμημένη συγνώμη!
Χαλάρωσε λίγο και μη μεταθέτεις το πρόβλημα σου σ’ αυτούς που δε σου φταίνε, ξεσπώντας αβίαστα και άδικα πάνωt τους τους καϋμούς και τα κρίματα της ψυχής σου..
Όχι..
Δε θα με ξεχάσεις..
Γιατί αντιπροσωπεύω το λάθος που θέλησες να κάνεις με τα δικά σου μέτρα και σταθμά, αλλά δε σου βγήκε έτσι τελικά..
Δε θα με ξεχάσεις γιατί ήθελες μεν, δεν πήρες αυτό που ήθελες δε..
Γιατί κατάφερα να διαπεράσω τον ατσάλινο κλοιό, μέσα στον οποίον κάποτε σε φυλάκισαν, και να κρυφοκοιτάξω στην ψυχή σου..
Κι αυτό ήταν θράσσος για σένα..
Θράσσος κι απειλή..
Δε θα με ξεχάσεις..
Γιατί εκείνο το βράδυ με ξαναβάπτισες μωρό μου..
Και μου ‘δωσες το όνομα: “Απωθημένο”!
Μέγα το λάθος σου..
Και πληρώνεται μόνο με την άρση της λησμονιάς μου!
Γι αυτό σου λέω μάγκα μου..
Μην αυταπατάσαι!
Δε θα με ξεχάσεις ποτέ!
Κατερίνα Πανταλέων
Post Views: 3
Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα - θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να 'μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..
