Να είσαι με εκείνον, που θα πει συγγνώμη και ας μην φταίει, έτσι γιατί σε αγαπάει
Post Views: 5
Να είσαι με όποιον κάνει το χαμόγελο σου πιο δυνατό. Όποιον σε κάνει να λάμπεις και ας μην είσαι καλά. Όποιον θα πει σε εσένα την πρώτη καλημέρα και δεν θα σε αφήσει για το τέλος. Να είσαι με εκείνον, που θα πει συγγνώμη και ας μην φταίει, έτσι γιατί σε αγαπάει. Όποιος μπορεί να είναι δίπλα σου, με αφοσίωση και να σε κάνει χαρούμενη εκείνος αξίζει τα φιλιά σου. Μην σκορπίζεσαι σε λάθος αγκαλιές.
Μείνε με αυτούς που το χαμόγελο σου θα στο κάνουν πιο δυνατό και δεν θα σου ρουφήξουν τα τελευταία γραμμάρια από την ψυχή σου με το καλαμάκι. Μείνε με όμορφες ψυχές που σε κάνουν να νιώθεις ασφάλεια και δεν σου βγάζουν το καλό από μέσα σου με το στανιό. Με εκείνους που θα τους χορτάσεις φιλιά, θα τους πονέσεις από την αγκαλιά σου.
Τους υπόλοιπους, άστους με τους άλλους.
Ξέρουν εκείνοι να βρίσκονται μεταξύ τους. Θα μυρίσει ο ένας τοξικός τον άλλον μέσα στο σκοτάδι και θα τα βρούνε. Εσύ τρέξε μακριά.
Η ψυχή σου δεν θέλει ρυτίδες. Θέλει γαλήνη, αγάπη και ηρεμία.
Τι στο καλό;
Μία άνοιξη μέσα στο χειμώνα μας έμεινε και ένα τρανταχτό γέλιο από εκείνα που σκίζουν το κακό στα δύο.
Και μην γυρίσεις ποτέ να ακούσεις δικαιολογίες. Ποτέ!
Δεν υπάρχει χειρότερη μορφή βίας από τον άνθρωπο που δικαιολογείται συνέχεια.
Είναι μια τέχνη που ποτέ δεν κατάλαβα πως εξασκείται και πως κόβει εισιτήρια.
Εσύ συνέχισε μέσα στον πόλεμο να ψάχνεις για λουλούδια. Αυτή θα είναι η βασική αρχή σου και η σανίδα σωτηρίας σου, από οποιονδήποτε και οτιδήποτε σου γερνάει την ψυχή.
Και από αυτά τα λουλούδια φτιάξε μια ανθοδέσμη και άφησε την στην πόρτα κάθε ενός που σου πλήγωσε το χαμόγελο.
Γιατί έχεις μέσα σου μπόλικη αγάπη να σκορπίσεις, μην κάνεις εκπτώσεις, ούτε στους εχθρούς σου.
Μπέττυ Κούτσιου
Post Views: 5
Ονομάζομαι Μπέττυ Κούτσιου Έχω την ευλογία να γράφω..
Γράφω γιατί είναι η ανάγκη μου μαζί με τις ανάσες που παίρνω.
Δεν τις μετράω σε οξυγόνο αλλά σε λέξεις.
Γράφω γιατί αλλιώς δεν θα είχα πού να ακουμπήσω.Θα αιωρούμουν στο κενό.Τώρα ακουμπάω στα χαρτιά και τα μολύβια μου.
Ακουμπάω στις λέξεις μου που αγαπάω και με αγαπούνε και αυτές.
Ξεκουράζομαι, ηρεμώ, γαληνεύω.
Η γραφή είναι σιωπή. Είναι λύτρωση. Με σώζει και εγώ την ευγνωμονώ.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο που με διαβάζει να βρει την αγάπη και να γιατρευτεί από εκείνη.
