Πορεύσου το Γολγοθά σου με αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση
Και κάπως έτσι, κλήθηκες να υποστείς την προσωπική σου σταύρωση και να βιώσεις κι εσύ την ανάσταση. Να σηκώσεις στους ώμους το Σταυρό των παθών σου και να πορευτείς τον προσωπικό σου Γολγοθά με αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση.
Ανεξάρτητα από το αν και το πού πιστεύει κανείς, οι άγιες τούτες μέρες έχουν κι έναν αλληγορικό χαρακτήρα, η ερμηνεία του οποίου είναι ανεξάρτητη από τη θρησκευτική διάσταση των γεγονότων. Γιατί αν κάποιοι κατάφεραν να συνειδητοποιήσουν το συμβολισμό του θείου δράματος για τη θνητή – ανθρώπινη ύπαρξη, είναι επειδή αξιώθηκαν να ενσαρκώσουν κατά καιρούς το ρόλο Του Ναζωραίου μέσα από δικές τους καταδίκες.
Η Σταύρωση και η Ανάσταση σηματοδοτούν το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως. Την άνθιση των σκέψεων και των ιδεών που επιτυγχάνεται μέσα από την υπέρβαση των προσωπικών μας ορίων. Την οριστική επιβολή της δικαιοσύνης επί της αδικίας, που επέρχεται μετά από κάθε μεγάλη προδοσία, καθώς συγχωρούμε το ψέμα και ξορκίζουμε την υποκρισία.
Επίδοξοι Ιούδες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Επιτήδειοι που θα μας προσεγγίσουν με μόνο σκοπό το όφελος και θα μας αρνηθούν όχι τρεις, αλλά όσες φορές χρειαστεί προκειμένου να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία και την απληστία τους. Θα τους πιστέψουμε, θα τους δεχτούμε, θα απογοητευτούμε από αυτούς· και θα νιώσουμε τα αγκάθια της προδοσίας να διαπερνούν τη σάρκα μας ποτίζοντας το πρόσωπο μας με αίμα. Θα αισθανθούμε την κόψη της απελπισίας να χαρακώνει τα σωθικά μας, καθώς δάκρυα θα εξαγνίζουν το κορμί και την ψυχή μας.
Εκτός όμως από τους Ιούδες, εκτός από τους Φαρισαίους και τους Γραμματείς· εκτός από όλους όσους έμαθαν να προδίδουν, να δικάζουν και να καταδικάζουν προκειμένου να επιβιώσουν, υπάρχουν κι εκείνοι που τόλμησαν να κάνουν το σωστό και το δύσκολο. Άνθρωποι που προτίμησαν να σηκώσουν το βάρος των επιλογών τους και να πορευτούν με την απώλεια και τη στέρηση. Που επέλεξαν να αναμετρηθούν με τους δαίμονες και τις αδυναμίες τους και τελικά να επιβληθούν σε αυτές, ορίζοντας έτσι τα δικά τους σημεία αναφοράς στο πνευματικό ταξίδι που ονομάζουμε ζωή.
Η Μεγάλη Εβδομάδα λοιπόν σηματοδοτεί το δύσβατο εκείνο μονοπάτι που καλείται να περπατήσει κανείς κατά τη διάρκεια της ζωής του κάθε φορά που ξεκινάει από το μηδέν. Αφορά τη συνειδητή επιλογή του πόνου έναντι της φυγομαχίας, μέσα από την οποία επιτυγχάνεται η κάθαρση και η προσωπική Κατάνυξη. Το οριστικό πέρασμα του ανθρώπου στη νέα εποχή, που πραγματοποιείται κάθε φορά που βρίσκει το κουράγιο να σταθεί στα πόδια του και να θέσει νέους στόχους. Να κοιτάξει τη ζωή κατάματα και να βρει τη δύναμη να ονειρευτεί ξανά.
Η Ανάσταση του ανθρώπου συμβολίζει την εσωτερική του λύτρωση και αποτελεί τη μοναδική διαδρομή για την ευδαιμονία της ψυχής του. Το στάδιο εκείνο κατά το οποίο το προσωπικό μας ανάστημα εξισώνεται με εκείνο του πνεύματος και απολαμβάνει το ανέλπιστο φως που ξεπροβάλλει από το πουθενά. Πρόκειται για μια συναισθηματική πεμπτουσία που πάντα προηγείται και πάντα έπεται του πόνου και της δυστυχίας. Γιατί τελικά, αν δεν υπομείνουμε την προδοσία, αν δε γευτούμε τη θλίψη και την αποτυχία, δε θα βιώσουμε την προσωπική μας αναγέννηση. Αν δε λυγίσουμε, αν δε σπάσουμε, αν δεν ποτίσουμε με δάκρυα την άγονη γη μέσα μας, δε θα επέλθει η ευφορία γύρω μας.
Χατζηκυριάκου Παντελής
Ονομάζομαι Χατζηκυριάκου Παντελής και είμαι από τη Θεσσαλονίκη. Αν και λογιστής στο επάγγελμα, η σχέση μου με τους αριθμούς παρέμεινε τυπική.
Στα 29 μου χρόνια, κοιτάζοντας πίσω μου με θυμάμαι από μικρό να αποτυπώνω τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου δεξιά κι αριστερά. Άλλες φορές σε ένα παγκάκι σε κάποια από τις παιδικές γειτονιές της δεκαετίας του 90’, αργότερα στο περιθώριο των σχολικών μου βιβλίων, στη συνέχεια σε κάποιο αμφιθέατρο της σχολής μου κι έπειτα σε ένα τεφτέρι που με συντρόφευε καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας μου.
Λάθος επιλογές έκανα και θα κάνω πολλές ακόμη. Όλες τους όμως τις έκανα σε συνάρτηση με τον αθλητισμό και τη γραφή. Αυτά ήταν το οξυγόνο μου. Η εκτόνωση του σώματος και του πνεύματος μου. Οι μόνες σταθερές αξίες σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο που μου θύμιζαν ποιος είμαι και τι θέλω.
Μέσα από αυτήν εδώ τη στήλη, θα πορευτούμε παρέα με αναλύσεις απόψεων, προσωπικές ανησυχίες, εξορμήσεις στην επικαιρότητα και καταθέσεις ψυχής.
Κυρίες και κύριοι, καλό μας ταξίδι!
