Σε ευχαριστώ για όλα

 

Σου γράφω όχι για να σου πω ευχαριστώ. Φτηνή λέξη μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής σου.Σου αφιερώνω όμως λόγια καθαρά και αληθινά. Για την κρυστάλλινη σκέψη σου, που συνθλιβεί την λάσπη των δήθεν τριγύρω. Για την αγέρωχη στάση σου όταν σε χρειάζομαι. Για το κεφάλι που πεισματικά επιμένεις να κρατήσω ψηλά, όταν νιώθω να λυγίζω. Για σένα φίλη μου.Για σένα, που ενώ ξέρεις ότι μπορεί να πνιγείς εσύ απλώνεις το χέρι για να σώσεις εμένα.Γιατί ποτέ δεν έκανες δεύτερη σκέψη και μου δίνεις απλόχερα τη δύναμη σου να πιαστώ. Ρε φίλη στα λίγα χρόνια μας αυτά, μου έδωσες όσα μου είχαν πάρει όλοι οι άλλοι. Ξαναβρήκα την χαμένη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και στις αξίες.Γιατί είσαι ένας στη ζυγαριά της ζωής και ο κόσμος από την άλλη πλευρά και το ήθος σου βαραίνει περισσότερο.   

                                                                         

Δεν σε βλέπω όσο θα ήθελα και πίστεψε με αυτό τον καιρό δεν ισχύει πως ότι θέλεις το μπορείς. Αλλά το και να θες δεν γίνεται. Ξέρεις όμως γιατί και μέσα από τη σιωπή πάντα θα καταλάβεις.                               

 

Μου είπες μια μέρα πως αναρωτιέσαι τι έχεις καταφέρει μέχρι τώρα. Μου αρέσει που απορείς. Είσαι εκείνη η πάστα των ντόμπρων, αληθινών, ευαίσθητων ανθρώπων που οι περισσότεροι από εμάς νιώθουμε πως έχουμε το καλύτερο δώρο στη ζωή μας Αν η φιλία είναι αρετή, εσύ την τιμάς στο έπακρο.Κι’αν όποιος δεν μπόρεσε να στο εκτιμήσει σου έχω πει. Μακριά και αλάργα. Προτιμώ τον τραχύ λόγο σου, από εκείνα τα βελούδινα χάδια των εκάστοτε “φίλων” που στην πρώτη ευκαιρία ρίχνουν φτυαριές με χώμα στην ήδη προδομένη πλάτη μου. Όχι δεν έχει σημασία πόσα χρόνια γνωρίζεις κάποιον, αλλά το ήθος που σου ξανά θυμίζει πως υπάρχει.Σε ευχαριστώ γιατί είσαι εδώ Σε ευχαριστώ για όλα. Ακόμα και για τις ανεκτίμητες σιωπές που λένε πολλά.