27 Μαΐου 2019
Share

Αγάπησα εγώ και για τους δυο κι αυτό μου φτάνει..

Post Views: 2
Δεν πειράζει.
Δεν πειράζει κι αν δε μ’ αγάπησες.
Αγάπησα εγώ και για τους δυο μας και είναι αρκετό.
 
Και μοναχή μου, γέμισα μια Άνοιξη λογής λογής λουλούδια και χόρτασα με προσευχές τον ουρανό..
 
Τις νύχτες, που  ώρες
ασταμάτητα γεννάγανε, με  όνειρα πολύχρωμα
τις φώτισα..
Και σ’ ωκεανούς αρμένισα τραγούδια που γράφτηκαν για μας.. 
 
Δεν πειράζει που δε μ’ αγάπησες. 
Αγάπησα εγώ και για τους δυο κι αυτό μου φτάνει.
 
Γέλασα κι έκλαψα για δυο.. 
Γιόρτασα, θρήνησα για δυο.. 
Μάλωσα και συγχώρεσα,
έδωσα κι ονειρεύτηκα 
για δυο..
 
Για δυο περίμενα και λαχταρούσα τις ώρες της αγάπης.. 
Για δυο μουρμούρισα και χόρεψα των άστρων το χορό..
 
Για δυο προσπάθησα, 
λόγια που θα ‘μεναν ανείπωτα να πω και παραπονεμένες υποσχέσεις να τηρήσω..
 
Για δυο δεν πρόδωσα! 
Άντεξα για δυο!
 
Δεν πειράζει που δε μ αγάπησες. 
Μπερδεύτηκε ο έρωτας θεός κι εκτόξευσε τα βέλη του στη μιά μόνο καρδιά.
 
Μα ο κύκλος κλείνει πια.. 
 
Στις μύτες των ποδιών
τον περιδιάβασα, μη σε ξυπνήσω.
Αργά.. προσεκτικά.. 
Γιατί απο τη μία φύλαγε γκρεμός κι από την άλλη άβυσσος μαβιά
καραδοκούσε.
 
Και έσπαγε η καρδιά σε κάθε βήμα μη και τσακιστώ.. 
Ακροβασία στης παράνοιας το φθαρμένο το σχοινί.. 
Πτώση ελεύθερη, απ’ τον έναν για τους δυο, μες στο κενό.. 
 
Δε μετανιώνω όμως
που πάλεψα.
Έχασα μα πολέμησα. 
Γύρο θανάτου έκανα για μια σταλιά ζωή.
 
Και μήπως
τι θαρρείς; 
Κούρσα θανάτου ήταν όλη μου η ζωή!
 
Θα συνεχίσω να κατοικώ στον ουρανό.. 
Θα συνεχίσεις να πορεύεσαι στη γη.. 
Γραμμές παράλληλες οι μοίρες μας, που πουθενά δε τέμνονται.
 
Αφού.. 
σαν δεν υπάρχει αγάπη κι απ’ τους δυο, 
θαύματα δε γεννιούνται..
 
Κατερίνα Πανταλέων
Post Views: 2

About Κατερίνα Πανταλέων

Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα - θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να 'μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..

Μπορεί επίσης να σας αρέσει