Ολάκερη η ζωή μας, μια βουτιά στα βαθιά

Μα έλα να σου πω. Άναψε ένα τσιγάρο και κάτσε δίπλα μου. Ολάκερη η ζωή μας, μια βουτιά στα βαθιά δεν είναι; Πότε σταμάτησες να παλεύεις; Σάμπως νομίζεις πως θα έχεις και πολλές χαρές στη ζωή σου; Λίγες θα  είναι μα φρόντισε να τις έχεις για πολύ.

 

Ψάξε για την ποιότητα κι ας είναι για λίγο. Η ποσότητα θα σαπίσει κάποτε. Κοίτα μην μπερδέψεις το “μπορώ” σου με το “θέλω”, γιατί θα γίνεις άπληστος, εγωιστής χωρίς ουσία και προσωπικότητα. Μάζεψε εμπειρίες ζωής, μα κοίτα μη χάσεις τη ψυχή σου. Είναι άσχημο το νταραβέρι εκεί έξω. Να είσαι εκεί που θέλεις, όχι εκεί που έχεις ανάγκη, γιατί δε θα μάθεις ποτέ πως είναι να αγαπάς. Να φεύγεις από εκεί που βλέπεις πως δεν είσαι χαρούμενος. Θέλει μαγκιά να λες “είμαι καλά και να το εννοείς”.

 

Πρόσεξε γιατί πολλοί θα τζογάρουν την ψυχή σου με αντάλλαγμα μια αγκαλιά που θα κλείσει για σένα όταν πια δε θα έχουν να πάρουν κάτι άλλο από εσένα και τότε θα απογοητευτείς. Όχι με αυτούς, αλλά με τον εαυτό σου. Εκείνοι ήταν μέχρι εκεί. Όχι εσύ όμως. Να είσαι παρορμητικός, μα όχι να κάνεις τα ίδια λάθη συνέχεια. Κι αν νιώσεις πως  πνίγεσαι και ασφυκτιάς, έτσι είναι.

 

Ενεργοποιήθηκε ο μηχανισμός της αυτοσυντήρησης. Φύγε και άλλαξε εικόνες. Η μιζέρια τρέφεται από τους εφιάλτες σου. Σταμάτα να την ταΐζεις. Φύγε, φύγε, από αυτούς τους “δεν ξέρω”, δεν νομίζω”, δεν μπορώ”. Κάθε απαγορευτικό τους, άγκυρα καρφωμένη στον πάτο για τη ζωή σου. Κι αν χάσεις από δίπλα σου ανθρώπους λες; Να είσαι σίγουρος πως τα αληθινά δεν λογιάζουν χιλιόμετρα…

 

Κανείς δε χάνεται αν δεν το θέλει και όλοι βρίσκονται, όταν πραγματικά θέλουν να βρεθούν. Κι αν γέμισε σαπίλα εκεί έξω και νιώθεις πως δεν έχεις από κάπου να πιαστείς, μη φοβηθείς. Χτύπα γερά τα πόδια σου στη γη. Κάνε τον σαματά σου. Είσαι εδώ, για να γράψεις τη δική σου ιστορία. Εσύ και μόνο.