Άνθρωπε, απάνθρωπε!
Ντύσου με κοπλιμέντα άνθρωπε.
Δώσε αξία, σε ανάξιους.
Γλείψε το πάτωμα, πριν περάσουν.
Πέσε στα γόνατα να παρακαλάς,
για μια στιγμή που δεν είναι δικιά σου.
Γίνε χαλί για λαμόγια
και πάτησε τους αξιοπρεπείς.
Αγνόησε την ανθρωπιά σου και
δώσε σημασία στο εγώ σου.
Σκεπάσου τα βράδια με μια βρώμικη συνείδηση,
ενώ ονειρεύεσαι μια ζωή που δεν έχεις το σθένος να ζήσεις.
Κράξε, αφού τα πάντα γνωρίζεις .
Κρίνε, αφού είσαι άγιος και όλα τα κάνεις σωστά.
Κατέβασε κι άλλο την τιμή σου,
μην γίνεσαι ακριβός.
Ο καθένας να μπορεί να σε αγοράσει και
να σε πετάξει όποτε βαρεθεί.
Μην διστάζεις ζήσε,
μια ζωή που κάθε μέρα σε σκοτώνει.
Στα παιδιά σου μάθε πλούτη και αγαθά,
άσε την καρδιά.
Να γίνουν αυτό που εσύ θες, για να υψωθεί το εγώ σου
και ας κληρονομήσουν ψυχολογικά.
Ο κόσμος τι θα πει και η κοινωνία να τα εγκρίνει.
Να σε πουν καλό γονιό, αυτό έχει σημασία.
Η γνώμη των παιδιών σου, ανούσια.
Άνθρωπε, μην σε αγγίζουν αυτά που γράφω.
Μια χαρά είσαι στην δυστυχία σου,
λίγες οι εξαιρέσεις.
Άλλαξε τον κόσμο, μην αλλάζεις εσύ.
Γίνε ήρωας από τον καναπέ
και πίσω από μια οθόνη.
Να είναι περήφανοι, οι πρόγονοι σου.
Θάρρος και τόλμη μέσα από λόγια, τις πράξεις άσε.
Ποιος τις έχει ανάγκη;
Κανείς.
Απόλαυσε την αθανασία σου και
άσε τον θάνατο για τους θνητούς .
Άνθρωπε απάνθρωπε,
μεγάλε και τρανέ.
Catia Marjary