Δεν θα γυρίσει πίσω κορίτσι μου, μη κλαις!

Δε θα γυρίσει πίσω κορίτσι μου, μη σεκλετίζεσαι και κλαις. Άνθρωπο σου τον ονόμασες και στα μάτια του χανόσουν. Μα οι άνθρωποι μας καρδούλα μου, δεν μας παρατάνε στα δύσκολα.

Έρωτας της ζωής σου λες και κάθε μέρα βυθίζεσαι στη θλίψη. Δεν ήταν έρωτας για δύο όμως.
Εσύ αγάπησες μόνο, δεν το βλέπεις; Έφυγε παίρνοντας ένα μοναδικό κομμάτι σου μαζί του.

Την απόλυτη αφοσίωση. Την παράδοση σου άνευ όρων. Μα έκανες λάθος. Πάρε τον χρόνο που χρειάζεσαι για να συνέλθεις. Κλάψε, απομονώσου, ή βγες και γλέντα μέχρι το πρωί. Άσε τις αντιδράσεις να ξεσπάσουν για να έρθει επιτέλους η λύτρωση. Αν θα τον ξεχάσεις; Εύχομαι πως ναι.

Και ύστερα από καιρό, απλά θα τον έχεις στο μυαλό σαν όνομα που κάποτε σου συστήθηκε για αληθινός. Μη χάσεις την πίστη σου στους ανθρώπους. Οι αξίες και η ντομπροσύνη υπάρχουν ακόμα εκεί έξω.
Υπάρχουν άντρες, ανάμεσα στα αντράκια.

Κάθε φορά που θα μελαγχολείς και τα δάκρυα θα έρχονται σαν κύμα στα ματάκια σου, σκέψου το πόσο φθηνά σε μέτρησε και πούλησε μισοτιμής τα ανεκτίμητα σου. Τροχός η ζωή να το θυμάσαι και ο χρόνος ξέρει να τιμωρεί. Ζήσε κορίτσι μου.

Αυτός που αξίζει το χρυσάφι σου θα έρθει. Κάποια στιγμή θα έρθει. Μα πρέπει να κάνεις κάτι και εσύ. Σήκω επάνω. Άνοιξε τα παραθυρόφυλλα και νιώσε το φως. Καλημέρα πες και κάθε εμπόδιο για καλό. Ο τρόπος που έφυγε και που δεν νοιάστηκε να πατήσει πάνω στη ψυχούλα σου, αρκεί για να ξεχάσεις. Άσε τις επιστροφές για εκείνους τους ανίκανους.

Βγες μπροστά και μην περιμένεις, δεν θα γυρίσει. Ίσως όταν καταλάβει τι έχασε. Αλλά τότε εσύ θα κουρνιάζεις στην αγκαλιά που φτιάχτηκε για σένα.

Ιωάννα Νικολαντωνάκη