Οι αμαρτίες γονέων, ας παιδεύουν τους ίδιους
Ο καθένας την έννοια γονιός την έχει σίγουρα διαφορετικά στο μυαλό του. Φυσικά θα μου πεις ίσως υπάρχει ένας κώδικας, ας πούμε δεοντολογίας για το πως χρειάζεται να συμπεριφερθείς στα παιδιά σου. Αυτός που θα σε προτρέψει να τους προσφέρεις άδολη αγάπη, φροντίδα και στήριξη χωρίς να ζητάς στο πλήρωμα του χρόνου την πληρωμή σου. Διότι αυτή απλά θα είναι η ικανοποίηση της θέασης των δημιουργημάτων σου εφοδιασμένα με ψυχική υγεία και ανεξαρτησία. Όμως αυτή είναι δυστυχώς η μια εκδοχή της ουσίας του να είσαι γονιός, ενώ υπάρχουν κι άλλες.
Εκείνες που αν με ρωτήσεις είναι καταστροφικές όχι μόνο προς το παιδί που θα εξελιχθεί στη ζωή του αλλά κυρίως ως προς τη σχέση που θα οικοδομηθεί ανάμεσα σε αυτό και τον εκάστοτε πατέρα ή μητέρα. Αυτούς τους τελευταίους που τα κατάλοιπα που κουβαλούν από τα δικά τους παιδικά χρόνια θα τα βγάλουν στους δικούς τους απογόνους. Εκείνους που θα προσπαθήσουν να κατευθύνουν τη ζήση των παιδιών με βάσει τα δικά τους θέλω και απωθημένα. Αυτούς που νομίζουν πως η ζωή των πλασμάτων που γέννησαν είναι μια σφαίρα που θα μπορούν να την παίζουν στα χέρια τους όπως οι ίδιοι γουστάρουν ικανοποιώντας το εγώ τους. Εκείνους που βλάπτουν με τοξικότητα αυτά και τα τραυματίζουν ψυχικά με σημάδια που δύσκολα επουλώνονται. Αυτούς που νομίζουν πως τα παιδιά θα πρέπει να είναι υποχείρια τους για να ικανοποιούν τις δικές τους ανασφάλειες.
Αυτοί οι γονείς λοιπόν με τα χαρακτηριστικά που σου προανέφερα στην πλειοψηφία τους έχουν μια κοινή πεποίθηση. Αυτή που τους λέει πως ότι και να κάνουν το παιδί τους δεν θα τους γυρίσει κάποια στιγμή οριστικά την πλάτη. Δεν θα βρει τη δύναμη να σκουπίσει τα μάτια του από τα δάκρυα και να προστατέψει την ψυχή του από τον πόνο. Γιατί αυτοί οι πατέρες και αυτές οι μητέρες δεν γνωρίζουν πως όλες οι αμαρτίες πληρώνονται και κάποιες δεν ξεχρεώνονται ποτέ. Ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις τα χρέη επιστρέφουν σε αυτόν που τα δημιούργησε.
Χριστίνα Ρογκάκου
"Καταγόμενη από την Μάνη θεωρητικά θα έπρεπε να έχω ένα δυναμικό χαρακτήρα, κάτι όμως που πάντα έρχεται σε σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου “Καρκίνου”. Αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα!! Με μια ροπή προς τα ρίσκα και φανατική ακόλουθος της τάσης για την απόκτηση του άπιαστου. Πάντα λάτρευα το να γράφω μιας και με αυτόν τον τρόπο μπορούσα να εκφράσω πάντα τις σκέψεις μου πολύ καλύτερα από το να χρησιμοποιώ τα λόγια! Ερωτευμένη με την ζωή και ανοιχτή στο ότι μπορεί αυτή να μου δώσει."
