Η βέρα
Αυτή η βέρα στα χέρια σου, πόσο σε βαραίνει.
Το βλέπω στα μάτια σου, όταν την κοιτάς.
Διψάς για ελευθερία.
Όμως διάλεξες να μείνεις σε μια φυλακή που άλλοι σου επέβαλαν και εσύ συμφώνησες.
Αντί να πεις όχι, να βγάλεις τα χαλινάρια, τα έσφιξες.
Το βλέπω στο βλέμμα σου, όταν με κοιτάς.
Ο πόθος σου για ζωή είναι τόσο έντονος, θες να γευτείς, να βιώσεις.
Συμβιβάστηκες στα μέτρια.
Ξέρω, ξέρω.
Δεν θα σε κρίνω, μην ανησυχείς.
Άλλα δεν θα γίνω η στιγμιαία διαφυγή σου και το ξέρεις.
Αυτό σε κάνει να θες να βγάλεις την βέρα πιο έντονα.
Να νιώσεις, να ανασάνεις, ξανά.
Να διεκδικήσεις, να διεκδικηθείς.
Να δεις την φλόγα που έχω μέσα μου, να καίει για εσένα.
Το νιώθω, κάθε κίνηση σου φωνάζει το όνομα μου.
Σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου.
Χάνεσαι…
Κοιτάς ξανά τη βέρα σου.
Σαν να σου έριξε ένα χαστούκι και
ξύπνησες από την ονειροπόληση σου.
Πίσω στην πραγματικότητα…
Catia Marjary
Αθεράπευτα ονειροπόλα, μα πεισματικά ρεαλίστρια. Δεν χωράω σε καλούπια, ούτε φοράω ετικέτες. Είμαι μια τρελή που την βρίσκει με το να αποτυπώνει στο χαρτί, ότι βασανίζει το μυαλό και την ψυχή της. Πιστεύω πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και η ζωή απρόβλεπτη.
Η δίψα της ψυχής μου για την γραφή είναι τόσο έντονη, κι αν κάτι έχω μάθει στην μικρή έως τώρα ζωή μου, είναι ότι όταν κάτι την καίει, είναι θέμα χρόνου να το κάνει πράξη.
Πολλά μπορώ να πω για εμένα, αλλά μου αρέσει να εξάπτω την φαντασία,να με ανακαλύπτουν και να διεκδικούν αυτό που έχω.
My moto: Love yourself and the universe will love you back, never give up, live and learn as much as you can.
