Ξένοι γίνονται οι άνθρωποι όταν παίρνουν αυτό που θέλουν
Τόσα χρόνια έκανες την πίκρα θυμό. Την απογοήτευση δύναμη.
Έκανες τα όνειρα σου σεντόνια, να απλώνεις πάνω τους τις απελπισίες που σου τρύπησαν το στήθος.
Έφτιαξες μια φωλιά από φίδια που τα τάιζες και σε δάγκωναν.
Μίσησες, ό,τι πριν λίγο καιρό λάτρεψες με πάθος.
Είπες εσύ συγγνώμη σε φίλους, ενώ εκείνοι σε πλήγωσαν. Ευχαρίστησες τον εχθρό και του άνοιξες την πόρτα, του έβαλες να πιει και να φάει .
Λυπήθηκες για τα φεγγάρια που σου έκλεψαν και μετρούσες τα άστρα που δε σου χαρίστηκαν. Κατάφερες το μίσος να το κάνεις αγάπη και την αγάπη θησαυρό.
Και κουράστηκες, σαν ξαφνικά να σου έκλεψε κάποιος όλα τα καλοκαίρια της ζωής σου.
Κοίταξες γύρω σου για μια αγκαλιά. Μετά από όλους αυτούς τους πολέμους ζήτησες μόνο μια αγκαλιά να κουρνιάσεις.
Και δε βρήκες τίποτα παρά μονάχα γυρισμένες πλάτες.
Έτσι γίνονται οι άνθρωποι όταν παίρνουν αυτό που θέλουν.
Γίνονται ένα τραγούδι δίχως μουσική.
Ένας δρόμος δίχως φώτα.
Ένας ανοιχτός τάφος γεμάτος λουλούδια.
Μία εβδομάδα χωρίς Κυριακή.
Γίνονται εκείνο που ορκίστηκαν ότι δε θα γίνουν ποτέ.
Γίνονται ξένοι.
Μπέττυ Κούτσιου
-Ξένοι γίνονται οι άνθρωποι όταν παίρνουν αυτό που θέλουν-
Ονομάζομαι Μπέττυ Κούτσιου Έχω την ευλογία να γράφω..
Γράφω γιατί είναι η ανάγκη μου μαζί με τις ανάσες που παίρνω.
Δεν τις μετράω σε οξυγόνο αλλά σε λέξεις.
Γράφω γιατί αλλιώς δεν θα είχα πού να ακουμπήσω.Θα αιωρούμουν στο κενό.Τώρα ακουμπάω στα χαρτιά και τα μολύβια μου.
Ακουμπάω στις λέξεις μου που αγαπάω και με αγαπούνε και αυτές.
Ξεκουράζομαι, ηρεμώ, γαληνεύω.
Η γραφή είναι σιωπή. Είναι λύτρωση. Με σώζει και εγώ την ευγνωμονώ.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο που με διαβάζει να βρει την αγάπη και να γιατρευτεί από εκείνη.
