Δεν ήσουνα για έρωτες τρανούς

Δεν ήσουνα για έρωτες ενήλικες, τρανούς.

Σε έψαξα σ’ αγγέλους ίσως και σε θεούς.

Τα μάτια σου δεν κοίταξαν τα μάτια μου ποτέ.

Ανήκες στους ανθρώπους τους εναλλακτικούς

αποζητούσες νύχτες, 

δίχως ούτε ένα ίχνος από φως.

Τα βράδια μου μαζί σου

τα απόβραδα εκείνα

δεν είχανε ουσία.

Μετά από όλα αυτά «πού είναι η αθανασία;»

Σε ζούσα μοναχά σε νύχτες καταδικασμένες:

εσύ έσβηνες το φως,

εγώ το άνοιγα ξανά.

Έτσι, από αντίδραση, για μία σου ματιά και μόνο.

Μεγαλώσαμε, κι ακόμη

 μαθαίνουμε τη διαφορά ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη:

Η αγάπη μπορεί να υπάρξει και δίχως τον έρωτα.

Γι’ αυτό πια δεν σε αναζητώ 

κι έχω το φως του δωματίου μου σβηστό.

Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης