Καχυποψία

Η καχυποψία κυρίαρχος στη ζωή πολλών, συναίσθημα σκοτεινό χειρότερο του φόβου.

Σε τραβάει πίσω και μακριά, στερώντας από εσένα κάθε χαρά. Σαν δεσμοφύλακας στέκεται στο σκότος που δημιουργεί γύρω σου, μη επιτρέποντας

να πιστέψεις μα ούτε και να αγαπήσεις.

Με την ύπαρξη της σου απαγορεύει τα πάντα, σου κλέβει ανάσες και πνοές. Σου κλέβει τα όνειρα, το γέλιο, μαζί και την ίδια τη ζωή.

Μοχθηρός ο ρόλος της!

 

Σου αρρωσταίνει το μυαλό, στο τρελαίνει και σε σέρνει σε μονοπάτια δικά της, ούτε ανάσα δεν σε αφήνει να πάρεις.

Όλα τα όμορφα περνούν από μπροστά σου χωρίς να μπορείς να τα αγγίξεις. Ανίκανος να δεις και να ακούσεις, χωρίς ελπίδα κινούμενος διώχνεις τα πάντα από δίπλα σου.

Δεν αφήνεις ούτε χαραμάδα ανοιχτή μη τυχόν και μπει έστω μια ηλιαχτίδα.

Απομακρύνεις ανθρώπους από τη ζωή σου που θέλουν να είναι κομμάτι της καθημερινότητας σου.

Σου μιλούν για χαρές και εσύ τους κοιτάζεις με σκοτεινό βλέμμα.

Ποθούν να σου δώσουν αγάπη και εσύ τους σπρώχνεις μακριά. Πεισματικά αρνείται ο νους να ανοίξει ορίζοντες, η ψυχή λαχταράει μα εσύ της το στερείς.

Λες να μη σε κρίνουμε, γιατί έχεις δει πολλά και δεν μπορείς παρά μόνο να κρατάς επιφυλάξεις.

 

Όχι, δεν κάνεις αυτό!

Σ’ αρέσει η απομάκρυνση και η απομόνωση, συνειδητά επιλέγεις αυτό το δρόμο, κρύβεσαι μέσα στο παρελθόν και στο πόνο, στην ασχήμια και μαυρίλα. Δε λησμονείς επειδή δεν το θέλεις. Να έχεις όμως και τη δύναμη να το παραδεχτείς. Πάψε να χρησιμοποιείς φθηνές δικαιολογίες ως μια καλοστημένη βιτρίνα, κανείς δε σου φταίει, η ευθύνη είναι δική σου.

Εσύ είσαι αυτός που μπήκε στη πίσω σειρά μακριά από όλα, εσύ δεν επιτρέπεις τίποτα και τιμωρείς εσένα πάντα με την ίδια πρόφαση.

Ναι, πικρή η ζωή και οι άνθρωποι σκληροί. Δύσκολη διαδρομή και κουραστική, γεμάτη ανηφόρες και ποτέ μια ευθεία. Αγάπες που ήρθαν με  τυμπανοκρουσίες και τελικά αποδείχτηκαν σπασμένες χορδές.

 

Έρωτες γεμάτοι από λάμψη, που όμως ντύθηκαν στα χρώματα του πολέμου.

Ωραία λοιπόν και τι έγινε, θαρρείς είσαι ο μόνος;

Δεν είσαι, μάθε πως υπάρχουν και άλλοι!

Έτσι είναι η ζωή, αυτός είναι ο κύκλος είτε μας αρέσει είτε όχι.

Δε μας έταξε κάνεις πως η διαδρομή θα είναι στρωμένη με άνθη, ούτε

μας υποσχέθηκαν κάποιο παράδεισο.

Μας μεγάλωσαν ίσως παρέα με ένα παραμύθι, το τέλος όμως είναι στο δικό μας χέρι.

Εμείς καθορίζουμε το φινάλε, με τη δική μας δύναμη και πίστη.

Δεν υπάρχουν μόνον δράκοι και δαίμονες, υπάρχουν και νεράιδες πανέμορφες γοργόνες που γαληνεύουν ψυχές.

 

Από όλα έχει το παραμύθι αυτό, στη θέληση τη δική σου λοιπόν το τι θα  βλέπεις μπροστά σου.

Αυτό που θα επιλέξεις αυτό και θα σε οδηγεί.

Τόλμησε το βήμα, άνοιξε την ψυχή σου και να είσαι σίγουρος πως θα αντικρίσεις μια απέραντη ομορφιά με χαρές χρωστούμενες.