Αϋπνία

Ακόμα ξύπνια… Έχει τόσο βασανιστική ησυχία που τρελαίνεσαι.

Αϋπνία. Μια λέξη – εφιάλτης. Οι ώρες περνούν αργά. Αποφεύγεις να κοιτάξεις το κινητό.

Ο πειρασμός κάνει βόλτες στο μυαλό σου, σου ψιθυρίζει προκλητικά να κοιτάξεις τα μηνύματα.

Πώς γίνεται να τυρρανιέσαι έτσι; Τι σε έχει στοιχειώσει;

Νιώθεις ήδη χάλια, κι ας έχει ακόμα ώρες για το ξημέρωμα. Το ξέρεις πως δε θα κοιμηθείς. Δεν είναι η πρώτη φορά, άλλωστε.

Δε φταίει το άγχος σου, το βαρύ πρόγραμμά σου. Τίποτε απ’ αυτά.

Η ησυχία της νύχτας, σε βοηθά να ανασύρεις στιγμές, εικόνες, συναισθήματα. Όλα σκορπισμένα, μα αν επιμείνεις λίγο, το παζλ ενώνεται, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Κι αυτός είναι εκεί. Σε βασάνιζε, όπως το ίδιο κάνεις κι εσύ σ’ εσένα. Αν γινόταν να φύγει. Έστω για λίγο. Να μην πονά τόσο η καρδιά. Να μην το σκέφτεται, το δόλιο το μυαλό. Το δικαιολογούσες. Μα, ήταν ένας δειλός που δε θυσίασε τίποτα. Κι αυτό είναι που σε θυμώνει περισσότερο απ’όλα. Τα βάζεις με τον εαυτό σου, για την ανοχή που έδειξες. Τον άφησες να γδέρνει το “είναι” σου και να αιμορραγεί η ψυχή σου. 

Οι πρώτες ακτίνες φωτός, περνούν τις γρίλιες, κάνοντας τα μάτια σου να πονάνε. 

Οι εξωτερικοί θόρυβοι είναι μια επιβράβευση ότι τα κατάφερες. Ότι η καρδιά σου δεν έπαψε να χτυπά από πόνο και νοσταλγία. 

Πέρασε άλλη μια νύχτα. Όπως πέρασαν τόσες άλλες.

Εύη Μαυρογιάννη / Ψυχανεμίσματα – Εύη Μαυρογιάννη

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *