“Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά”
“Αχ Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετινό δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι, με εκβιάζεις, μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς, μα κι απάνω μου κρεμιέσαι.”
Είναι γιορτές και αυτό το τραγούδι ακούγεται από τα ηχεία και οι Έλληνες της διασποράς χορεύουν μέσα στα σπίτια μακρυά από την πατρίδα. Ενώ ζουν πια τόσες γενιές σε αυτήν που ξαναδημιουργήθηκαν μέσα της. Μα δεν ξέχασαν ποτέ αυτή την πρώτη και τους ανθρώπους που άφησαν σε αυτήν.
Αντίθετα όταν θα τους αντικρίσουν ξανά, τους αγκαλιάζουν σφιχτά και είναι λες και αυτή η κίνηση τους φέρνει πιο κοντά στο τόπο τους. Και το χαμόγελο τους γίνεται τόσο ζεστό και η αγάπη τους σε πλημμυρίζει. Μπορεί να έχασαν στιγμές σημαντικές ο ένας από την ζωή του άλλου και να βουρκώνουν όταν το σκεφτούν αλλά..
Σπάει ένα πιάτο και ξαφνικά ακούγεται “όπα” από όλους μαζί. Και το χαμόγελο επανέρχεται μαζί με το γέλιο και ο χορός ξανά αρχίζει. Τα ποτήρια τσουγκρίζουν και οι Έλληνες της διασποράς γίνονται ένα με αυτούς που ζουν στην πατρίδα. Γιατί τίποτα δεν τους χωρίζει εκτός από την χιλιομετρική απόσταση που κι αυτή πάντα θα μηδενίζεται.
Όπα λοιπόν και πάντα να ανταμώνουμε.
Καναδάς Δεκέμβριος 2019.
Χριστίνα Ρογκάκου
"Καταγόμενη από την Μάνη θεωρητικά θα έπρεπε να έχω ένα δυναμικό χαρακτήρα, κάτι όμως που πάντα έρχεται σε σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου “Καρκίνου”. Αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα!! Με μια ροπή προς τα ρίσκα και φανατική ακόλουθος της τάσης για την απόκτηση του άπιαστου. Πάντα λάτρευα το να γράφω μιας και με αυτόν τον τρόπο μπορούσα να εκφράσω πάντα τις σκέψεις μου πολύ καλύτερα από το να χρησιμοποιώ τα λόγια! Ερωτευμένη με την ζωή και ανοιχτή στο ότι μπορεί αυτή να μου δώσει."
