Ένα δάκρυ παραπάνω

Συννέφιασε,

συννέφιασε

και ρίξαμε ένα κλάμα.

Το παιδικό, το χρόνια

κρατημένο.

Βροχή δεν είδανε απόψε

οι αγγέλοι,

μόνο πρόσωπα δίχως τις μάσκες.

Κλαίγανε όλοι οι άντρες

και οι γυναίκες τους προσέφεραν

τα δικά τους βρεγμένα μαντηλάκια.

Να ενωθούν τα δάκρυα,

στεγνά, υγρά πάνω στο μαντήλι

για να γκρεμίσουμε ταυτότητες και ρόλους.

Πόσο πιο εύκολη θα ήταν η ζωή,

     αν ρίχναμε το παραπάνω δάκρυ;

Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης