Μεταξύ μας, μοιάζει σαν χτες
Λένε πως όταν κάπου περνάς καλά και αισθάνεσαι πληρότητα εκεί, δε συνειδητοποιείς πως περνάει ο χρόνος. Έτσι, αναρωτιέσαι πότε ξεκινήσαμε και μόνο το ημερολόγιο μπορεί να είναι σαφές στην απάντηση του.
Πριν δυο χρόνια σαν σήμερα λοιπόν άνοιξε η αγκαλιά του Μεταξύ μας και μόνο από το όνομα του γέμισε ζεστασιά η καρδιά. Γιατί αυτή η φράση κρύβει αγάπη και συντροφικότητα και είναι σαν να σου κλείνει το μάτι χαμογελώντας και να σου λέει «Εδώ θα μπορούμε να ανοίξουμε τις καρδιές μας και να καταθέσουμε την ψυχή μας μέσα από τα γραφόμενα μας». Φυσικά το αίσθημα της ασφάλειας ήταν εξασφαλισμένο μιας και γνωριζόμασταν με αυτούς που έχτισαν το σπίτι αυτό, μέσα από τις λέξεις μας και τη φιλία που είχε δημιουργηθεί στο παρελθόν, μεταξύ μας.
Μα να που αυτές οι δυο λέξεις εντέλει μεγάλωσαν την παρέα και έφεραν και καινούριους φίλους μέσα σε αυτά τα δυο χρόνια. Εκείνους που με τον καιρό ήταν σαν να γνωριζόμασταν από πάντα. Αυτούς που οι λέξεις τους διαβάζοντας τες, σε έκαναν να τους καταλάβεις χωρίς να τους έχεις δει ποτέ από κοντά προηγουμένως. Έτσι, στη πρώτη συνάντηση, το χαμόγελο και η ζεστή αγκαλιά έβγαιναν αβίαστα.
Γιατί μεταξύ μας, να το πάλι, μπορεί να συνυπάρχουμε εδώ διαφορετικοί χαρακτήρες με άλλες αντιλήψεις και ιδέες μα πάντα η μαγεία θα μας κρατάει δεμένους. Επειδή εδώ είναι το σημείο αναφοράς μας, χωρίς να είναι η οικογένεια μας και να σου πω γιατί.
Η αγάπη για την γραφή και η κατάθεση της ψυχής μέσα από αυτήν θα έχει πάντα την ικανότητα να μας ενώνει και να μας γεμίζει γλύκα, δεμένη με έναν όρκο που θα λέει «όσος καιρός και να περάσει πάντα εδώ και μεταξύ μας».
Χριστίνα Ρογκάκου