Ο καλός ο φίλος είναι σαν τα τυχερά παιχνίδια
Δεν άλλαξα εγώ, το έχω σκεφτεί πολλές φορές κάνοντας τον απολογισμό μου.
Η ζωή θέλοντας και μη με έκανε να σκέφτομαι πιο ώριμα, ενώ συχνά με έβαζε στην πρίζα να αρχίζω να ξεσκαρτάρω περιττούς ανθρώπους από τη ζωή μου.
Οι περισσότεροι από αυτούς δήλωναν ”φίλοι μου”.
Πάντα όταν άκουγα αυτήν την κουβέντα ήθελα να πω στον εκάστοτε ”φίλο μου” που τη ξεστόμιζε να μου πει αν ήξερε την ακριβή έννοια της λέξης.
Δυστυχώς κανένας δεν είναι αυτό που πραγματικά δηλώνει, έχουν μάθει όλοι να παραμυθιάζουν γύρω τους, τους ανθρώπους που πραγματικά νοιάζονται και τους αγαπούν ρίχνοντας στάχτη στα μάτια τους λέγοντας μόνο τη λέξη ”φίλοι”, για να τους αφοπλίζουν.
Πολύ δύσκολο να υπάρξει αφοσίωση μεταξύ ανθρώπων χωρίς συμφέρων, έτσι έμαθα εγώ.
Έτσι με δίδαξε η ζωή.
Όλα γίνονται για κάποιον λόγο και πάντα υπάρχει κίνητρο.
Όλοι κάπου αποσκοπούν.
Ο φίλος είναι το πολύτιμο κομμάτι σου που σε συμπληρώνει και όχι αυτός που πρώτος θα σε ρίξει στον γκρεμό.
Πιστός σύντροφος είναι που σε ακολουθεί σε κάθε βήμα σου κι ας μην συμφωνεί πάντα μαζί σου.
Είναι αυτός που θα σου κρατήσει το χέρι στη χαρά σου και που θα σε αγκαλιάσει στη λύπη σου για να πάρει τον πόνο σου.
Είναι αυτός που θα γίνει το σκαλοπάτι σου να ανέβεις για να κατακτήσεις τους στόχους σου. Μόνο το χειροκρότημα του θα σε γεμίσει δύναμη και χαρά.
Δεν περιμένει να πάρει, μόνο δίνει. Ξέρει ότι ένα κοίταγμα σου θα τον αγκαλιάσει και από τα μάτια σου θα πάρει όλα τα ευχαριστώ που δεν θα πει ποτέ το στόμα σου.
Δεν θα σε υπονομεύσει ποτέ, ούτε θα σε κατηγορήσει.
Θα γίνεται μαινόμενος ταύρος όταν ακούει αρνητικά σχόλια για σένα και θα σε υπερασπίζεται ακόμη κι αν γνωρίζει πως έχεις λάθος.
Μόνο γνωστοί υπάρχουν ανάμεσά μας που απώτερο σκοπό έχουν να πάρουν κάτι από εμάς.
Κάθονται δίπλα μας γιατί έχουν τους λόγους τους και μόλις τους δοθεί η ευκαιρία και πάρουν αυτό που θέλουν χάνονται από τη ζωή μας.
Εμείς τότε λυπημένοι τα βάφουμε μαύρα και αναρωτιόμαστε γιατί χάθηκαν; Μα είναι τόσο απλό. Πήραν αυτό που ήθελαν.
Ξυπνήστε έχω εγώ να πω.
Αν σε όλη την πορεία της ζωής σας, σας φανερωθεί ένας άνθρωπος όπως περιέγραψα στην αρχή τότε ναι αξίζει να χρησιμοποιείται αυτήν την ιερή λέξη ”φίλος”.
Μην γελιέστε όμως. Ο καλός ο φίλος είναι σαν τα τυχερά παιχνίδια. Δεν τον βρίσκεις ποτέ.
Απλά ελπίζεις ότι ίσως κερδίσεις έναν τέτοιο άνθρωπο στη ζωή σου και εξακολουθείς να τζογάρεις περιμένοντας να σου χαμογελάσει η τύχη!
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
