Αγγελική Τζολοπούλου

Ξέμειναν από μαγεία οι λέξεις απόψε. Φαντάζουν μουτζούρες αραδιασμένες σ’ ένα κομμάτι χαρτί. Απόψε θα σου γράψω ένα γράμμα. Ένα από αυτά που έπρεπε να...

Σκέφτομαι καμιά φορά πόσο πιο εύκολη θα ήταν η ζωή, αν είχαν διακόπτη τα αισθήματα. Αν θα μπορούσα μέσα σε μια στιγμή να ξεχάσω όσα...

“Δεν είναι πολύ όμορφη η μέρα σήμερα;” είπε απολαμβάνοντας τις ηλιαχτίδες που έμπαιναν από το παράθυρο, φωτίζοντας το πρόσωπο τους και τον κόκκινο καταρράκτη που...

Απλά ήταν ο τύπος άνδρα που στο έκανε τόσο, μα τόσο, εύκολο να τον ερωτευτείς. Σχεδόν σε προκαλούσε να το κάνεις. Σαν ένα τριαντάφυλλο που...

Απόψε σε ένα κορίτσι λείπεις λίγο περισσότερο απ’ ότι χθες. Γι’ αυτό απόψε η βροχή μοιάζει λίγο πιο μελαγχολική και χτυπάει λίγο πιο δυνατά το...

Το ξυπνητήρι χτυπάει με τον συνηθισμένο ενοχλητικό ήχο. Σκέφτεσαι για μια ακόμη φορά να τον αλλάξεις σε ένα τραγούδι που ίσως βοηθήσει να ξεκινήσεις λίγο...

Κάθε βράδυ, ελπίζω πως το φως της Σελήνης θα με σώσει. Και κάθε βράδυ απογοητεύομαι, γιατί πάλι με επισκέφτηκες στο όνειρο μου. Και απογοητεύομαι ακόμη...

Όταν πέφτει ένα αστέρι, εύχομαι να βρεθείς τυχαία στον δρόμο μου. Να είναι όλα παλιά. Να κοιταχτούμε για λίγα δευτερόλεπτα, να με ρωτήσεις πως είμαι,...

Έλα να σου μιλήσω για τ’ απωθημένα μου, πριν συνειδητοποιήσω πως έχεις γίνει ένα από αυτά. Έλα να χαθούμε στο σύμπαν πριν χαθώ στο ατέρμονο...

«Κάπου κάπου με πιάνουν κάτι τάσεις αυτοκαταστροφής. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως φταίει που αυτές είναι η έμπνευση μου. Ή ίσως φταίει που κάτι νύχτες σαν...

Είμαστε ερωτευμένοι με τον πόνο. Εθισμένοι στην αίσθηση της καρδιάς μας να φλέγεται. Βρίσκουμε κάτι το… ρομαντικό στην ιδέα του πόνου. Ίσως γιατί τον έχουμε...

  Βρήκα επιτέλους ένα μέσο για να εκφράζομαι στην απέραντη κενολογία της καθημερινότητάς μου. Περνάω τα βράδια μου κρυμμένη σε παλιά τετράδια, να κάνω παρέα...

Όχι, δεν την φοβάμαι την βροχή. Ούτε καν την μελαγχολική μορφή της. Γιατί οι σταγόνες που πέφτουνε στο τζάμι, μου θυμίζουν τον τρόπο που τα...

Όλα τα παιδιά φοβούνται το τέρας κάτω από το κρεβάτι. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποιούμε… πως το τέρας βρίσκεται μέσα μας… Ό κάθε άνθρωπος έχει τα τέρατα, τους...

Έχω έναν φίλο που του περνούσα αδιάφορη όταν πρωτογνωριστήκαμε. Και όταν ξανασυναντήθηκαν οι δρόμοι μας, τα πήγαμε λίγο καλύτερα, πιστεύω. Ίσως και όχι. Είναι, ας...

Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να πιστεύουμε στο αδύνατο. Ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν να έχουν τελειώσει, δεν σταματάμε να ελπίζουμε. Ελπίζουμε ότι θα βρούμε...

«Χρειάζομαι λίγο χρόνο για να βρω τον εαυτό μου» Πόσες φορές έχεις ακούσει αυτή την φράση; Ή πόσες φορές έχεις πει εσύ ο ίδιος πως...

Έχεις νιώσει ποτέ πως είσαι η σκιά της Σελήνης; Το άρωμα του νερού Η γεύση του αέρα; Έχεις ζήσει ποτέ στο παρασκήνιο; Αν ναι αυτό...

Τι είναι ο έρωτας, τελικά; Μπορεί να πει κανείς με σιγουριά; Είναι σίγουρα μεγάλη ιστορία, και δεν χωράει μέσα σε λέξεις! Είναι το χαμόγελο στα...

Για να διαβάσετε αυτό το κείμενο, θα χρειαστεί να πάτε πίσω στον Μάρτιο. Ωραία; Ωραία. Ήταν μια συνηθισμένη μέρα (Πέμπτη, νομίζω!). Πήρα την τσάντα μου,...

Έχεις νιώσει ποτέ πως πιάνεις πολύ χώρο σε αυτό τον κόσμο; Πως τα «πιστεύω» σου, οι απόψεις σου, ολόκληρη η ύπαρξη σου είναι πολύ μεγάλη...

Του δικού μας παραμυθιού το τέλος, ήταν προκαθορισμένο. Το ξέραμε πως ο χρόνος μας ήταν περιορισμένος, όμως το παλέψαμε. Κρυφά απ’ όλους και απ’ όλα...