Ο έρωτας είτε ζει είτε πεθαίνει
Λένε πως ο έρωτας αλλοιώνεται,
χάνει την ομορφιά του με τον καιρό.
Μια ρουτίνα συνήθειας παίρνει τη θέση του.
Αρνούμαι να το πιστέψω.
Αρνούμαι με ακούς.
Πως είναι δυνατόν κάτι τόσο όμορφο να μετατραπεί σε κάτι τόσο κοινό.
Σε κάτι ανυπόφορο και αδιάφορο.
Πως είναι δυνατόν να χαθεί η μαγεία.
Λένε πως μετατρέπεται σε αγάπη.
Αυτό που βλέπω προσβάλει την αγάπη.
Υπάρχουν εξαιρέσεις, όμως είναι τόσο σπάνιες που φτάνουν τα δάχτυλα των χεριών και περισσεύουν για να τις μετρήσω.
Ίσως είμαι υπερβολική.
Ίσως όχι.
Η ζωή είναι έρωτας.
Ο έρωτας ζωή.
Οι προσδοκίες σκοτώνουν
τις πιο όμορφες στιγμές.
Ο εγωισμός φυλακίζει τον έρωτα,
δεν τον αφήνει ελεύθερο.
Εσύ και εγώ θα είμαστε υπαίτιοι
αν το σκοτώσουμε.
Δεν υπάρχει μέση λύση.
Ζει ή πεθαίνει.
Δεν μεταμορφώνεται σε τίποτα ανιαρό,
ούτε εξελίσσεται.
Ακόμα και όταν έρθει η αγάπη
μένει πεισματικά εκεί.
Όλα ή τίποτα.
Ο έρωτας είναι για δυνατούς παίχτες,
που έχουν το σθένος να κάνουν τα συναισθήματα τους πράξη.
Κάθε μέρα, κάθε στιγμή διεκδικούν και δείχνουν αυτό που νιώθουν.
Δεν υπάρχουν πρέπει και μη.
Μόνο συναισθήματα που γίνονται
πιο δυνατά σε βάθος χρόνου.
Αθεράπευτα ονειροπόλα, μα πεισματικά ρεαλίστρια. Δεν χωράω σε καλούπια, ούτε φοράω ετικέτες. Είμαι μια τρελή που την βρίσκει με το να αποτυπώνει στο χαρτί, ότι βασανίζει το μυαλό και την ψυχή της. Πιστεύω πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και η ζωή απρόβλεπτη.
Η δίψα της ψυχής μου για την γραφή είναι τόσο έντονη, κι αν κάτι έχω μάθει στην μικρή έως τώρα ζωή μου, είναι ότι όταν κάτι την καίει, είναι θέμα χρόνου να το κάνει πράξη.
Πολλά μπορώ να πω για εμένα, αλλά μου αρέσει να εξάπτω την φαντασία,να με ανακαλύπτουν και να διεκδικούν αυτό που έχω.
My moto: Love yourself and the universe will love you back, never give up, live and learn as much as you can.
