Κενή θέση
Ρωτάνε οι φίλοι μου πού είσαι, γιατί η θέση στο τραπέζι είναι κενή. Αν θα ‘ρθεις πιο μετά να μας βρεις.
Στα μάτια με κοιτάνε,
απάντηση άμεση ζητούν.
Τα χέρια σφίγγω κάτω απ’ το τραπέζι,
λυγμούς και δάκρυα συγκρατώ.
Δε θα έρθει.
Τελειώσαμε.
Ας φάμε, αφού είμαστε όλοι.
Στο μπάνιο κλείστηκα,
το όνομα σου παραμιλούσα.
Άφησα τη βρύση ανοιχτή,
να μην ακούσουν τα αναφιλητά μου.
Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης
