Μας μένει η στιγμή που ζήσαμε και αυτή αλλοιώνεται με το πέρασμα του χρόνου και στο τέλος χάνεται. Το μόνο που έχουμε είναι το τώρα, είτε μας αρέσει, είτε όχι. Προσπαθούμε απεγνωσμένα να διατηρήσουμε το παρελθόν ζωντανό και να δημιουργήσουμε με σιγουριά το μέλλον, ξεχνώντας να ζήσουμε στο παρόν. Είναι αδύνατον.
Το ένα έχει πεθάνει και το άλλο δεν έχει γεννηθεί καν. Σαφώς και θα κρατήσουμε τα μαθήματα του παρελθόντος και σαφώς θα κάνουμε ένα σχεδιάγραμμα για το μέλλον. Όμως δεν υπάρχει λόγος να ζούμε στο πριν και στο μετά. Ίσως όταν συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα δε μας ανήκει, τότε να νιώσουμε και να γίνουμε πραγματικά ελεύθεροι.
Αθεράπευτα ονειροπόλα, μα πεισματικά ρεαλίστρια. Δεν χωράω σε καλούπια, ούτε φοράω ετικέτες. Είμαι μια τρελή που την βρίσκει με το να αποτυπώνει στο χαρτί, ότι βασανίζει το μυαλό και την ψυχή της. Πιστεύω πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και η ζωή απρόβλεπτη.
Η δίψα της ψυχής μου για την γραφή είναι τόσο έντονη, κι αν κάτι έχω μάθει στην μικρή έως τώρα ζωή μου, είναι ότι όταν κάτι την καίει, είναι θέμα χρόνου να το κάνει πράξη.
Πολλά μπορώ να πω για εμένα, αλλά μου αρέσει να εξάπτω την φαντασία,να με ανακαλύπτουν και να διεκδικούν αυτό που έχω.
My moto: Love yourself and the universe will love you back, never give up, live and learn as much as you can.
