Το σώμα κουράζεται περισσότερο όταν η ψυχή είναι ήδη κουρασμένη

Στις μέρες μας είναι της «μόδας» το να σωματοποιούμε τα καταπιεσμένα μας συναισθήματα. Απόδειξη αποτελεί, ότι τα τελευταία χρόνια μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας τα αυτοάνοσα νοσήματα, τα οποία τελικά φαίνεται ότι πυροδοτούνται σε μεγάλο βαθμό από το «χρόνιο» άγχος. Επίσης, τα τελευταία χρόνια, ευτυχώς της «μόδας» έχουν γίνει και οι ψυχολόγοι και ενώ είναι απόλυτα υγιές το να αναζητά κάποιος βοήθεια, (όταν έχει ξεπεράσει το πιο δύσκολο κομμάτι, που είναι εκείνο της αποδοχής-αναγνώρισης του προβλήματος του) δεν παύει να προβληματίζει ο ρυθμός που οι άνθρωποι μας στρέφονται προς τους ειδικούς στις μέρες μας.

Πολλές φορές λοιπόν, η ψυχή μας είναι εκείνη που είναι τελικά κουρασμένη, αλλά εμείς δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε το τι πραγματικά μας συμβαίνει. Πολλές φορές το αίσθημα της εξάντλησης, της κακής διάθεσης και του άγχους που μας διακατέχει, το μεταφράζουμε ως κούραση από τη δουλειά ή τις ευθύνες που έχουμε, ενώ αν παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα, θα δούμε ότι στην ουσία είναι το αποτέλεσμα μιας αλυσιδωτής αντίδρασης από τη «συνεργασία» των δυο κόσμων μας. Αυτόν του πνεύματος και αυτόν του σώματος.

Όταν βρισκόμαστε σε συνεχές άγχος για χρόνια, είναι πιθανό να υποστούμε αγχώδεις διαταραχές. Όταν είμαστε μόνιμα σε κακή διάθεση, είναι πολύ πιθανό να αισθανόμαστε θυμό και φόβο, κάτι το οποίο οδηγεί αφενός σε σωματική εξάντληση, αφετέρου στο αίσθημα του ανικανοποίητου. Δε μας ικανοποιεί ο ύπνος μας, οι ώρες που έχουμε για να ξεκουραστουμε, ώσπου στο τέλος φτάνουμε να μην ικανοποιούμαστε από την ποιότητα της ζωής μας.

Συχνά σωματοποιούμε τους πόνους μας ανάλογα με το τι αισθανόμαστε. Ενδεικτικά, αναφέρω τις ημικρανίες ως αποτέλεσμα έντονου στρες στους ανθρώπους που σκέφτονται πολύ, τους πόνους στο στομάχι σε ανθρώπους που αισθάνονται φόβο και ανασφάλεια, και της μέσης που αναφέρουν άνθρωποι που έχουν πολλές ευθύνες. Αποδεικνύεται λοιπόν πως ο νους και το σώμα μας συνδέονται άμεσα και πρέπει να μάθουμε να εξισορροπούμε την ενέργεια ανάμεσα στους δυο αυτούς κόσμους. Πρέπει να φροντίζουμε εξίσου το πνεύμα μας βρίσκοντας τρόπους να υιοθετήσουμε μια πιο θετική στάση ζωής. Να φορτίζουμε δηλαδή με τέτοιο τρόπο τις σκέψεις μας, ώστε να τροφοδοτήσουμε την «αλυσίδα» με θετική ενέργεια. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε εύκολα με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού, που θα μας εκπαιδεύσει σχετικά με το πως να αποκτήσουμε μια διαφορετική «οπτική» της ζωής μας.

Μαρία Χαρίτου

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *