Νύχτα μου

Νύχτα μου, απόψε, τις ρωγμές του χρόνου γιάτρεψε, να μην υπάρχει παρελθόν, ούτε μέλλον αβέβαιο! Με κούρασαν οι άνθρωποι, νύχτα μου, να ξέρεις!

Με στράγγιξαν του κόσμου οι καλοσύνες!

Έπεα πτερόεντα, μόνο για το καλό μου. Ανούσιες συναναστροφές και σκόρπιες συζητήσεις, που αύριο κανείς δε θα θυμάται…

Συναισθήματα που σφαγιάσθηκαν στο βωμό του έρωτα, δάκρυα που έπεσαν σε χώμα άγονο.

Κι οι άνθρωποι ακόμα εκεί, ψυχροί κι ανέκφραστοι, περιμένοντας το λάθος το μοιραίο.

Μια λέξη, μια στιγμή, ένα βράδυ…

Επαίρονται για την κάλπικη νίκη τους!

Πόσο λανθάνουν! 

Εγώ γεννήθηκα Φως και Φως θα φύγω.

Λαβωμένο, κόκκινο, περήφανα ψηλό κι ας είμαι ανταριασμένο.

Μα, νύχτα μου, εσύ που ξέρεις τόσα, όταν τα μάτια κλείσουν κι αφεθούν στου σκοταδιού το βέβαιον, έλα και στάσου δίπλα μου κι ανακούφισέ με!

Δως μου αυτό που σου ζητώ, θαρρώ “λήθη” το λένε!

Εύη Μαυρογιάννη

https://www.youtube.com/watch?v=ZCZHw44x4pg