Οι τετράγωνοί μου κύκλοι
Εμένα μου αρέσει να κλείνω τους κύκλους μου. Νιώθω άβολα όταν είναι μισάνοιχτοι και ματώνω. Καλύτερα να ξέρω ότι άλλος ένας έκλεισε, παρά να είμαι μέσα του και να αργοπεθαίνω. Εγώ δε ζω στα δήθεν και στα ίσως. Δεν αναπνέω στα μπορεί και στα δεν ξέρω. Δεν υπάρχω εάν με αφήσεις μισόγυμνη. Ή ντύσε με, ή άφησε με γυμνή, αλλά κάνε κάτι γενναίο. Μη με τυραννάς με την αβεβαιότητα σου, μη μου μαραζώνεις την καρδιά με την αστάθεια σου. Άφησε με να κολυμπώ στα βαθιά χωρίς σωσίβιο, μα μη με βουλιάζεις στα ρηχά, δε μου ταιριάζει.
Η δική μου καρδιά δεν κάνει ρυτίδες. Μπορώ να την ξεριζώσω να στη δώσω, μπορείς να τη βγάλεις με νυστέρι, δε θα παραπονεθώ. Μα μην της κόβεις κάθε μέρα και από ένα κομματάκι. Μην τη χαραμίζεις. Καλύτερα να την πετάξω στα σκυλιά πάρα να την πετσοκόβεις κατά πώς σε βολεύει. Δε στη δανείζω. Τη δική μου καρδιά, τη θέλω ολόκληρη ή τη χαρίζω ολόκληρη.
Γι’ αυτό δε γουστάρω τους ανοιχτούς κύκλους. Ή βάλε με μέσα, ή κλείδωσε με απ ‘έξω. Μη με μαγκώσεις όμως την ώρα που θέλω να βγω. Εκεί ματώνω και γίνομαι επικίνδυνη. Και γίνομαι αέρας. Και γίνομαι σκόνη. Και εξαφανιζόμαι.
Γι’ αυτό οι δικοί μου κύκλοι είναι τετράγωνοι. Μου αρέσουν οι γωνίες. Να κουρνιάζω, να ξαπλώνω, να κρύβομαι.
Μπέττυ Κούτσιου
Ονομάζομαι Μπέττυ Κούτσιου Έχω την ευλογία να γράφω..
Γράφω γιατί είναι η ανάγκη μου μαζί με τις ανάσες που παίρνω.
Δεν τις μετράω σε οξυγόνο αλλά σε λέξεις.
Γράφω γιατί αλλιώς δεν θα είχα πού να ακουμπήσω.Θα αιωρούμουν στο κενό.Τώρα ακουμπάω στα χαρτιά και τα μολύβια μου.
Ακουμπάω στις λέξεις μου που αγαπάω και με αγαπούνε και αυτές.
Ξεκουράζομαι, ηρεμώ, γαληνεύω.
Η γραφή είναι σιωπή. Είναι λύτρωση. Με σώζει και εγώ την ευγνωμονώ.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο που με διαβάζει να βρει την αγάπη και να γιατρευτεί από εκείνη.
