Φεύγω να συναντήσω εμένα
Σήμερα ετοίμασα
ταξίδι να κάνω.
Φεύγω να συναντήσω
εμένα.
Να βρω τον
εαυτό μου.
Κάπου τον πάρκαρα
πριν από καιρό και
τα σημάδια της
εγκατάλειψης άρχισαν
να φαίνονται αχνά.
Μα δε θα αργήσει
να διαλυθεί,
λίγο ακόμη
αν αργήσω.
Κάπου στα ατελείωτα
“ταξίδια” της ζωής μου,
χάθηκε μέσα στην
πολυκοσμία.
Μου ζήτησε να τον
αφήσω κάπου να
ξεκουραστεί.
Μα τον ξέχασα
για λίγα χρόνια.
Σήμερα όμως ήρθε
η στιγμή να πάω
να τον βρω.
Μια αγκαλιά μου
έλειψε απ’ αυτόν.
Με περιμένει στον
τελευταίο σταθμό
που τον είχα αφήσει.
Θα κρατάει βαλίτσα
άδεια, έτοιμη να την
ξαναγεμίσει από
την αρχή.
Φεύγω… άργησα.
Με περιμένει!
Εύη Π. Γουργιώτη
Γεννημένη μια μέρα του Οκτώβρη στον παγωμένο Καναδά. Ίσως γι' αυτό έχω τη «μέντα» να λατρεύω τις θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Μεγάλες μου αδυναμίες η βροχή και η θάλασσα. Αγαπώ τη γραφή και τα κείμενα μου δημιουργούνται από οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου ή από βιώματα ανθρώπων που συναντώ. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κείμενα βγαλμένα από τη φαντασία μου. Ακούω πως η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει, μα δε συμφωνώ. Για αυτό και γράφω συχνά για αυτή. Δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένη ακόμη και με το οξυγόνο που αναπνέω. Η ζωή είναι από μόνη της μια ευλογία. Και προσπαθώ να ζω όμορφα το κάθε της λεπτό.
