Τι φοβάσαι να εκτεθείς;
Από ποιες πληγές προσπαθείς να κρυφτείς;
Από τις σχισμές πάνω στο δέρμα σου, προσπαθεί να ξεπροβάλλει το φως σου.
Άσε το δέρμα σου να καεί.
Η πραγματική επαφή είναι ψυχή με ψυχή.
Στο τέλος όλα γίνονται με την ψυχή.
Καμία αίσθηση δε θα σου χρειάζεται,
όταν το εσωτερικό σου φως ρέει ανεξέλεγκτα, αιώνια.
Iωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης
Επίτηδες γυρνάς, δεν ξέρεις να αγαπάς. Δεν ξέρω να αγαπώ, τα βράδια μου σκεπάζομαι, κάτω από το πάπλωμα σε ψάχνω. Σε βλέπω […]
Πόλη υγρή. Πρόσωπα στεγνά κι ανέκφραστα. Άνθρωποι κουρασμένοι. Σκοτεινές φιγούρες κι όμως, μέρα! Φθινόπωρο, σε ένα Νοέμβρη θυμωμένο. Χρώματα καφεκίτρινα, μα χρώματα, […]
Τι να μου δώσεις άλλο, αντίο, είπαμε, μεγάλο. Αλήθειες και φωνές, πικρία με σιωπές. Κηδεία του εαυτού, φροντίδα είναι. Στα […]
Εσύ και πάλι εσύ, εσύ πίσω από τις λέξεις. Για πες μου πόσα χιλιόμετρα μακριά θα αντέξεις; Εσύ και κάθε έρωτας, […]
