Οικο-δομικά υλικά

– Πού πήγαν τα φιλιά;
– Απαγορεύονται λόγω μετάδοσης νοσήματος.
– Και οι αγκαλιές;
– Νικήθηκαν από τις απαραιτήτως τηρούμενες αποστάσεις.
– Πού πήγε η ειλικρίνεια;
– Χάθηκε, ως ισχυρό αλλεργιογόνο που πειράζει.
– Και το συναίσθημα;
– Θαμμένο, κάτω από το τσιμέντο των καιρών γλυκιά μου.

– Δεν κάνει να δακρύσω;
– Απαγορεύεται, ως δείγμα αδυναμίας.
– Οι όμορφοι άνθρωποι όμορφα δε δακρύζουν;
– Και γίνονται βορά στον τετράγωνο κυνισμό του τσιμέντου.
– Γιατί γέμισε τσιμέντο η πόλη;
– Σκληρό και ανθεκτικό υλικό. Μη διακινδυνευμένο
– Στεγάζεται το όνειρο κάτω από σκληρά υλικά;
– Στεγάζεται, αλλά δεν επιβιώνει.

– Και πώς θα επιβιώσουμε;
– Περιορίζοντας τη στενή Επαφή.
– Ζει ο άνθρωπος χωρίς Επαφή;
– Επιβιώνει..
– Θέλω να ζήσω.
– Να φοράς τη Μάσκα σου.
– Αυτή θα με προστατέψει;
– Θα σε προφυλάξει από τις Μολύνσεις.

– Να μείνω σπίτι καλύτερα;
– Εκεί μέσα μπορείς να βγάλεις τη Μάσκα, δεν τη χρειάζεσαι. Πριν βγεις όμως έξω να τη φοράς.
– Τα μάτια δεν τα καλύπτει η Μάσκα.
– Δε συνηθίζεται να καλύπτουμε τους Καθρέφτες.
– Μαρτυράει πολλά ένας Καθρέφτης;
– Πολύ ομιλητικό αντικείμενο. Μόνο βγάλε τις Μάσκες απέναντί του.

– Εύκολο το’ χεις;
– Μην τα φοβάσαι τα δύσκολα
– Εγώ όχι τόσο, οι Άλλοι.
– Άσε τους Άλλους στο φόβο τους, εσύ να μη φοβάσαι.

– Για να είμαι γενναία;
– Όχι, γιατί πληγώνεις την Αγάπη.
– Τι σχέση έχει ο φόβος με την Αγάπη;
– Είναι ο χειρότερος εχθρός της.
– Θα την προδώσω άμα φοβάμαι;
– Πρώτα πρώτα τον εαυτό σου.
– Γιατί;
– Γιατί εσύ, εγώ, ο Άλλος, είμαστε Αγάπη. Είναι το πρωταρχικό και ατόφιο Υλικό μας. Γι’ αυτό σου λέω…Μην προδώσεις την Αγάπη…Γιατί προδίδεις τον Άνθρωπο.

Κατερίνα Αλεξοπούλου