Στην ακροθαλασσιά,
τα κύματα μ’ αγκάλιασαν,
με έπνιξαν
και είχα στο στόμα
μια γεύση από αλάτι.
Λίγο πριν το τελευταίο τέλος,
μια αύρα θεϊκή,
σωτήρας μου,
θεός μου
μου έψαλε:
«Οι έρωτες οι ένδοξοι,
με τις μεγάλες προσδοκίες,
θα βρίσκουν πάντα μια αφορμή,
για να ξαναβρεθούν,
σε επόμενη ζωή».
Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης
Δώσε μου ξανά λίγο έρωτα. Δώσε μου πολύ, πόνο και φιλί. Μη κοιτάς τα μάτια μου, το βράδυ θα μαζεύω τα […]
Βράδια ατέρμονα, βράδια μοναξιάς, βράδια που καρτερούν ένα χάδι παρηγοριάς. Οι σκέψεις χάνονται στην άβυσσο της ψυχής και μια κραυγή του νου […]
Σε φιλώ στη σιωπή, έρωτας στη στιγμή. Κάθε δάκρυ δικό μου σου ανήκει, να ξέρεις. Θα στο πω μέχρι να το μάθεις, […]
Καλώς ήρθες, Ιούδα. Έλα για ένα ποτήρι λευκό κρασί. Κάτσε απέναντί μου, ώστε όταν με κοιτάς, στην ψυχή σου να βλέπω την ψυχή […]
