13 Δεκεμβρίου, 2020

Μια κραυγή ησυχίας σου έταξα για να σπάσω σε μεγαλύτερες δόσεις ευτυχίας κι εσύ φοβήθηκες τις ρωγμές κι άφησες το φως απ’ έξω να περιμένει....

Σε προσμένω. Μαραμένο το φιλί σε μια όψη που σου μοιάζει. Δε με νοιάζει τι θα πουν. Όσα λόγια ειπωθούν, θα τους λείπει η λάμψη...