Μην ξεχάσεις την ευχή!
Έφτασε η μέρα που αυτός ο δύσκολος χρόνος παραδίδει τα κλειδιά του στο νέο, εκείνον που περιμένουμε γεμάτοι λαχτάρα και ελπίδα. Δε θα μιλήσω για τα άσχημα που μας έφερε, αλλά για όλα αυτά που μας δίδαξε αυτή του η ασχήμια. Για τον τρόπο που μας άλλαξε, τον καθένα μας ξεχωριστά, για τα όσα μας δίδαξε. Και δεν ήταν λίγα… μας έμαθε ας πούμε, να εκτιμούμε πράγματα που ως τώρα μας ήταν δεδομένα, να παρατηρούμε, μας έκανε να «ξεδιαλύνουμε» τις σχέσεις μας, να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζαμε κάποιες καταστάσεις. Μας έφερε αντιμέτωπους με μια αλήθεια, την οποία η μεγαλομανία μας δεν επέτρεπε να κοιτάξουμε κατάματα ως τώρα.
Στον απολογισμό μου λοιπόν, θα πω ότι η φετινή χρόνια μας έφερε σε επαφή με ποικίλα συναισθήματα και έντονα. Μας έφερε επίσης σε επαφή με τον εαυτό μας, και ξέρετε πολύ καλά, ότι μια τέτοια επαφή πρέπει να γίνεται με απόλυτη συνειδητότητα, διαφορετικά μπορεί να επιφέρει μεγάλα προβλήματα. Αυτές τις μέρες, περνάει απ’ το μυαλό μας, έστω στα κλεφτά, το τι θα ευχηθούμε στο ένα της αντιστροφής μέτρησης, λίγο πριν αρχίσουν τα βεγγαλικά να σκάνε στον ουρανό μετατρέποντάς τον σε πολύχρωμο καμβά, και λίγο πριν τα χείλη μας ξεκινήσουν να σιγομουρμουράνε με ανακούφιση το: «πάει ο παλιός ο χρόνος»…
Οι σκέψεις πολλές, περισσότερες από κάθε άλλη χρόνια: * Να γίνει καλά κάποιος δικός μας που ταλαιπωρείται από κάποιο νόσημα * Να επιστρέψουμε στην κανονικότητα μας * Να μην κλείσουν άλλες επιχειρήσεις * Να μην τραυματιστούν τα παιδιά μας ψυχικά με όλο αυτό * Να έχουμε υπομονή * Να βρεθεί μια στέγη για όλους εκείνους τους συνανθρώπους μας που υποφέρουν στο δρόμο. Ο νέος χρόνος έρχεται να μας βρει φοβισμένους, επιφυλακτικούς, μπερδεμένους, ανόρεχτους. Πεινασμένους για ελπίδα και ηρεμία. Έρχεται όμως να μας γιατρέψει. Να μας χαρίσει το φως του, να μας ταξιδέψει σε μια διαδρομή που ο καθένας μας θα απολαύσει διαφορετικά βάσει του πόσο δούλεψε με τον εαυτό του το προηγούμενο διάστημα.
Φέτος ας ευχηθούμε να είμαστε πιο σοφοί, να μην ξεχάσουμε όλα όσα μάθαμε. Να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να μοιράζουμε αγάπη, να βοηθάμε εκείνους που μπορούμε, όσο μπορούμε, να κοιτάζουμε με την καρδιά μας. Φέτος που δεν μπορούμε να αγκαλιαστούμε φυσικά, ας το κάνουμε νοερά. Ας πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο με ειλικρίνεια, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Ας γίνουμε πιο υποστηρικτικοί, ας στοχεύσουμε στην ουσία και στο «εμείς» αντί του τεράστιου «εγώ». Η δίκη μου φετινή ευχή θα είναι να είμαστε πιο αληθινοί.
Καλή πρωτοχρονιά!
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
