Γιώργος Χατζηκυριάκου

«Ναι, ρε μαμά, θα σου στείλω μόλις φτάσω. Τι αγχώνεσαι; με το τρένο θα είμαι, τι μπορεί να συμβεί;» Πολλοί το σκέφτηκαν. Κάποιοι το είπαν....

Είχα καθίσει στο κρεβάτι μου. Το πιστό και ταλαιπωρημένο μου λάπτοπ, ακουμπούσε πάνω στα πόδια μου. Δούλευε σκληρά γιατί δεν ήθελε να με απογοητεύσει. Κάθε...

-«Καλώς ήρθες! Να ετοιμαστώ για συζήτηση;» Με ρώτησε παιχνιδιάρικα το μυαλό μου. Εγώ χαμογέλασα και έγνεψα καταφατικά. Είναι πάλι μια από αυτές τις μέρες που...

Πόσο θα ήθελα να ζω σε έναν άλλο κόσμο… Έναν κόσμο δίκαιο, που οι κόποι σου ανταμείβονται. Που το ευτυχισμένο τέλος είναι ο κανόνας και...

Νόμιζα πως αν γνώριζα ποια κομμάτια λείπουν από τους ανθρώπους, η ζωή θα ήταν εύκολη. Θα ήξερα πώς να βοηθήσω. Θα βοηθούσα τους ανθρώπους να...

Πώς γίναμε δυο ξένοι; Ποιος πέταξε την πρώτη πέτρα στο γυαλί της ευτυχίας μας; Η αλήθεια είναι πως δε θυμάμαι πλέον, πέρασε καιρός. Έχω ξεχάσει...

    Γεροχρόνε, τι μου κρύβεις; Τι όμορφες και άσχημες στιγμές μου φυλάς; Θα βαδίσω αυτόν το δρόμο μοναχός; Θα βρω τον ένα άνθρωπο που...

Αγαπητέ μέντορα, Ανταλλάξαμε λέξεις, λόγια, υποσχέσεις. Πολλά από αυτά έμειναν στη σφαίρα της φαντασίας και δεν πρόλαβαν να πάρουν σάρκα και μορφή. Ήθελα τόσα ακόμα...

Σκαρφάλωσα στην κορυφή του μεγαλύτερου βουνού. Πίστευα πως αν έφτανα λίγο πιο κοντά στον ουρανό, κάποιος, κάτι εκεί έξω ίσως να άκουγε την κραυγή μου....

Σε έναν κόσμο τόσο άδειο, που ακόμα και ο χρόνος τον έχει εγκαταλείψει. Κάθε σήμερα, κάθε αύριο, σκηνές σε επανάληψη, που σαν ψηφιακός τίτλος, παίζει...

Κάνε μου τη χάρη και κάτσε για μια στιγμή και σκέψου. Βάλε τα γρανάζια του μυαλού σου να γυρίσουν, τροφοδότησε τα με την ιδέα που...

Και έτσι φτάσαμε εδώ! Έχω απλώσει το χέρι, βρήκα τα χρυσά μήλα. Αχ, σας κυνηγούσα τόσο καιρό και τώρα βρίσκεστε μπροστά μου. Το χέρι μου...

Το φεγγάρι σκαρφάλωσε στον ουρανό για άλλη μια φορά. Διεκδίκησε τη θέση που δικαιωματικά του αξίζει. Για λίγες ώρες μονάχα, θα γινόταν μάρτυρας σε όσα...

«Σκαρφάλωσα τα βουνά της μοναξιάς, περπάτησα τα μονοπάτια του εγωισμού και τρυπήθηκα από τα αγκάθια της θλίψης!» Φώναξε ο νεαρός στον γέροντα και έκανε μια...

Μέσα στα αυτιά μου ακούω έναν ήχο, τικ-τακ. Σαν μια σταγόνα που κατάφερε να ξεφύγει από την ταλαιπωρημένη βρύση και χτυπάει με ορμή στο πάτωμα....

Σε μια καθημερινότητα γεμάτη άγχος, υποχρεώσεις και απελπισία, δυο ψυχές ανταμώθηκαν. Δεν είχαν σώμα, δεν είχαν μορφή και όμως ερωτεύτηκαν. Πόσες φορές προσευχήθηκαν αυτός ο...

Και πάλι απόψε στο όνειρο μου, ήταν εκεί. Σχέσεις που δεν πέτυχαν, φίλοι που δεν είναι σήμερα κοντά μου, ευκαιρίες που έχασα και τα όνειρα...

Φοβάσαι το «αύριο», τα «αν» σε τρομοκρατούν και τα «γιατί» δεν βρίσκουν απαντήσεις. Υπάρχουν μέρες που τα σκεπάσματα είναι πολύ βαριά. Άραγε ζύγιζαν τόσο πολύ...

Πόσες φορές άφησα το πηδάλιο του μυαλού μου στα στιβαρά χέρια του ’Εγώ’ μου; Η ‘Λογική’ υπάκουσε, κατέβασε το κεφάλι και παραχώρησε το τιμόνι. Η...

Πόσες φορές θέλησα να φωνάξω «σκάσε»; Πόσες φορές ήμουν έτοιμος να ανοίξω το στόμα μου και να αφήσω λέξεις όπως «Τρελή, ηλίθια, εγωίστρια» να δραπετεύσουν;...

Βρήκα μια παλιά φωτογραφία που μου έστειλες. Στη φωτογραφία, ένα βιβλίο με μια παράγραφο τονισμένη. Σε αυτήν την παράγραφο μαζεύτηκαν η ομορφιά του ανθρώπινου μυαλού...

Σήμερα άνοιξα το κινητό μου και μπήκα στο άλμπουμ φωτογραφιών. Δε θα πιστέψεις τον αριθμό των συναισθημάτων που πρόλαβα να βιώσω μέσα σε λίγες μόνο...

Θύμωσα μαζί σου, μια μικρή παρεξήγηση που σαν αλυσιδωτή αντίδραση πυροδότησε μια σειρά από γεγονότα που τρέφονταν από τον εγωισμό μας. Μανιωδώς καταδιώξαμε τις χαρούμενες...

Σίγουρα ο καθένας έχει το δικό του ορισμό για το τι είναι η ζωή. Κλείνω τα μάτια και με μια βαθιά ανάσα ανοίγω τα μάτια...

Άλλο ένα πρωινό, ο ήλιος σκαρφάλωσε στην κορυφή του ουρανού και πήρε τη θέση του. Θα κάνει πάλι απόψε τη δουλειά του. Θα δώσει χρώμα...