Ερωτευτείτε… εκτός
Να μην ξεχνάς πως ο έρωτας θέλει επαφή. Προσωπική επαφή. Μην περιμένεις από τα likes και τις καρδούλες να δεις αν σε θέλει. Ο έρωτας δε βρίσκεται εδώ μέσα, πίσω από μια ψυχρή οθόνη. Δεν ανταλλάσσεται με βιντεοκλήσεις, αλλά πάνω σε τσαλακωμένα σεντόνια. Μην αναμένεις την “καλημέρα” και την “καληνύχτα” σε αναμμένα κάρβουνα. Δε λέει κάτι αυτό. Ίσως είναι μία συνήθεια. Να προσδοκείς να σου τις λέει την ώρα που τα φιλιά σας διψάνε για αγάπη.
Όσο εσύ περιμένεις να σε διεκδικήσει με μία απάντηση στο “διαβάστηκε”, να σκέφτεσαι πως αυτή η αναμονή δεν έχει ελπίδα. Αν σε θέλει, θα στο δείξει. Θα στο πει. Δίχως περιστροφές. Τα χρόνια που παίζαμε
το γιατρό και τη νοσοκόμα έφυγαν σαν νερό. Μεγαλώσαμε για να κρυβόμαστε πίσω από μία οθόνη. Αλλά έστω και μέσα από αυτήν, θα γυρέψει να σε βρει εκτός. Εκεί που η ζωή δε γράφεται με ένα κλικ του πληκτρολογίου.
Δε θα σε αφήσει να αναρωτιέσαι. Ο πόθος δε σταματάει. Θα σε πολιορκεί κάθε μέρα. Δε θα σε βάζει σε σκέψεις. “Μήπως;”, “Ίσως;”, “Λες;” Δεν περιμένει τίποτα αυτός που σε λαχταράει. Ανάβει το πράσινο φως από μόνος του. Η αμοιβαία έλξη δε θέλει πολλή σκέψη. Διψάει για ένωση. Ερωτευτείτε με ένα αληθινό φιλί. Με ένα χάδι που καίει. Με λόγια αντικριστά. Το τι λέει ο καθένας, πίσω από μια κάμερα δεν ονομάζεται έρως.
Ο έρωτας θέλει σωματική επαφή. Η αγάπη θέλει αγκαλιές. Μια σχέση θέλει δύο παρουσίες. Δύο κορμιά. Δύο χείλη. Δύο ανάσες. Χιλιάδες χάδια.
Εύη Π. Γουργιώτη
Γεννημένη μια μέρα του Οκτώβρη στον παγωμένο Καναδά. Ίσως γι' αυτό έχω τη «μέντα» να λατρεύω τις θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Μεγάλες μου αδυναμίες η βροχή και η θάλασσα. Αγαπώ τη γραφή και τα κείμενα μου δημιουργούνται από οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου ή από βιώματα ανθρώπων που συναντώ. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κείμενα βγαλμένα από τη φαντασία μου. Ακούω πως η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει, μα δε συμφωνώ. Για αυτό και γράφω συχνά για αυτή. Δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένη ακόμη και με το οξυγόνο που αναπνέω. Η ζωή είναι από μόνη της μια ευλογία. Και προσπαθώ να ζω όμορφα το κάθε της λεπτό.
