Κεφάλαιο: συναισθηματικοί εκβιασμοί

Βαρύγδουπος τίτλος, τι να πρωτοσκεφτείς και τι να πρωτογράψεις! Βρίσκονται παντού, πίσω από κάθε μας κίνηση και πολύ συχνά καθορίζουν τη ζωή μας. Μας προκαλούν περίσσιο άγχος, φόβο, σφίξιμο στο στομάχι ακόμη και αϋπνίες. Τους συναντάμε στην οικογένεια, στη φιλία, στη δουλειά και γενικώς σε κάθε είδους διαπροσωπική μας σχέση.

Είναι υπεύθυνοι για ένα σωρό νευρώσεις και ψυχοσωματικά που μας διακατέχουν. Γίνεται διαρκής κατάχρηση της υπομονής και της ανεκτικότητάς μας. Προσβάλλουν κυρίως καλόβουλους, δεκτικούς και εγκάρδιους χαρακτήρες. Ανθρώπους που δυσκολεύονται να ξεστομίσουν το «όχι», αλλά ακόμη και αν βρουν το θάρρος ν’ αρνηθούν ζώνονται από τύψεις. Επωμίζονται μονίμως το ρόλο του θύματος, ενώ στην ουσία αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να τραβούν το ενδιαφέρον των γύρω τους. Χειραγωγούν συναισθηματικά το άμεσο περιβάλλον τους, αρνούνται ν’ αναλάβουν ευθύνες μετατοπίζοντας τα προσωπικά τους βάρη στους άλλους.

Μας βαφτίζουν εντολοδόχους τους. Η χρόνια συναναστροφή μαζί τους προκαλεί αποσυντονισμό, θολή κρίση, παραγκωνισμό των προσωπικών μας αναγκών και ενοχοποίηση. Αρχικά παρουσιάζονται ως εξαιρετικής φύσεως ευαίσθητα άτομα, εκμυστηρεύονται εύκολα προσωπικά δεδομένα, κερδίζοντας τη συμπάθειά μας και έπειτα αποκαλύπτουν την πραγματική τους εικόνα. Σε περίπτωση που κάνετε το λάθος, παίξετε το παιχνίδι τους και εμπλακείτε σε λογομαχία, την έχετε βάψει καθώς θα βγείτε χαμένοι από χέρι. Θυμώνουν με το παραμικρό που δεν τους συμφέρει φυσικά, θίγονται βαρέως κατηγορώντας σας για υπέρμετρο εγωισμό.
Θεωρούν πως δεν τους καταλαβαίνετε, και πώς μάλιστα να τους καταλάβετε αφού είστε τόσο μικρόψυχοι και αλήτες;

Κοίτα τώρα κάτι πράγματα, ε; Μα δε βάζουμε μυαλό και εμείς; Μας είναι δύσκολο να κατανοήσουμε δηλαδή πως πάντα φταίνε οι άλλοι, οι δεινοί εκμεταλλευτές που τα βάζουν με αθώες ψυχούλες; Ε, είμαστε και εμείς μεγάλα καθάρματα, ρε παιδάκι μου! Ντροπή μας. Άσε που στρίβουν δια του αρραβώνος και δε σου λένε αυτό που θέλουν στα ίσα, αλλά το πηγαίνουν έμμεσα μέσω Λαμίας. Άντε μετά να ερμηνεύσεις εσύ τι θέλει να πει ο ποιητής που μέρα – νύχτα να τον παρηγορείς, πάλι κουσούρι θα σου βρει!

Μία ώρα να μην ασχοληθείς και ξεκινάει το παραμύθι: «Ε, βέβαια εσύ μόνο την πάρτη σου κοιτάς». « Βρε, λες;», αναρωτιέσαι σαν χάνος. Οι συναισθηματικοί εκβιασμοί φίλοι μου καλά κρατούν και θα κρατούν εις τον αιώνα τον άπαντα απ’ ότι φαίνεται, το θέμα είναι να μην υποκύπτουμε αβέρτα – κουβέρτα σαν τους χαλβάδες.
Και οι εκβιαστές από την άλλη μέσα σε εκβιασμούς μεγάλωσαν. Έτσι έμαθαν, έτσι πράττουν. Σαν το «νουνού» ένα πράμα, μεγαλώνει γερά παιδιά!

Μηχανικά λειτουργούν, μη νομίζεις ότι το πολυσκέφτονται. Την αγάπη και την προσοχή μας προσπαθούν να κερδίσουν. Δυστυχώς η ιστορία έχει αποδείξει πως στο βωμό της αποδοχής έχουν γίνει δεκάδες έκτροπα.
Μας εκνευρίζουν, μας φουντώνουν. Σίγουρα δε μπορούμε να τους αλλάξουμε, ας τους δείξουμε τουλάχιστον το δρόμο. Όσο μπορούμε ας τους κατανοήσουμε, σε λογικά πλαίσια, προστατεύοντας παράλληλα και τη δική μας ακεραιότητα.

Μοσχούλα Σολάκη

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *