Αναζητείται άντρας να παραδώσει μαθήματα
Όχι φίλε μου, δεν πρόκειται για αγγελία. Πρόκειται για αγανακτισμένη έκκληση. Ως εδώ η ανοχή για την παραποίηση της γλώσσας. Ως εδώ ο ευτελισμός, ως εδώ η κακοποίηση των λέξεων. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Χειρίζομαι πολύ καλά τη γλώσσα και μπορώ να βρω άπειρους χαρακτηρισμούς, φίλε μου, για να σε ρεζιλέψω έτσι όπως σου πρέπει, μα δε θα το κάνω, γιατί είμαι σίγουρη ότι το μεγαλύτερο ρεζιλίκι σου το αφήνεις ως επίγευση μετά τις τζούρες που χαρίζεις τόσο σίγουρος για τον εαυτό σου, ή καλύτερα, τόσο απελπισμένος, από δω κι από κει.
Είναι κάποιες λέξεις, φίλε μου, που δεν τις καταχραζόμαστε, δεν τις αγγίζουμε και δεν τις χρησιμοποιούμε μόνο και μόνο για να ανεβάσουμε την αξία μας. Να, μια απ’ αυτές είναι η λέξη “άντρας”, στο άκουσμα της οποίας εκκινείται μια ολόκληρη διεργασία στο μυαλό (δε θα μπω σε βαθιά ανάλυση και ορολογία), κατά την οποία μας γεννιούνται αισθήματα όπως ασφάλεια, εντιμότητα, τόλμη, ηθική, προστασία, σεβασμός, αυτοσυγκράτηση.
Για να μπορείς να «φοράς» επάνω σου τη λέξη άντρας δεν αρκεί να έχεις γεννηθεί με Χ και Ψ χρωμόσωμα αλλά να έχεις «φορέσει» τη στάση ζωής που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω, συν καμία εκατοστή ακόμα που δεν μπορώ να χωρέσω σε αυτό το κείμενο λόγω περιορισμένου χώρου. Ο άντρας είναι δύναμη. Όχι μόνο μυική, αλλά κυρίως πνευματική. Ο άντρας πρέπει να στέκεται αγέρωχος και όχι να υποκύπτει σε κάθε τι εφήμερο και ρηχό μόνο και μόνο για να πάρει επιβεβαίωση. Ο άντρας σέβεται την υπόληψή του και δεν ενδίδει στους πειρασμούς. Αυτό τον κάνει αυθεντικό και θελκτικό. Αυτός ο άντρας, λοιπόν, φίλε μου καλέ, δε χρειάζεται να ανεβάσει τη γυναίκα με πρόστυχα λόγια, ούτε και συναναστρέφεται με ό,τι του δίνει σημασία, γιατί αισθάνεται φτηνός και αναξιοπρεπής.
Ο άντρας, φίλε μου, δίνεται σε μια γυναίκα που έχει επιλέξει συνειδητά και φροντίζει να μην πλησιάσει τίποτα τριγύρω του, γιατί γίνεται σαφής, ξεκάθαρος και απόλυτος. Η γυναίκα που επιλέγει, ανεβάζει την αξία του και εκείνος τη δίκη της με το να της χαρίζει την έντιμη καρδιά του. Σταματήστε λοιπόν τις βαρύγδουπες δηλώσεις σας, γιατί η πτώση σας στα μάτια μας είναι ακόμα χειρότερη απ’ ότι αν βλέπαμε τον αληθινό σας χαρακτήρα από την αρχή. Το αληθές, κρύβει μια ελπίδα κάπου να κουμπώσει, ενώ το αναληθές είναι καταδικασμένο σε αιώνια απόρριψη.
Σταματήστε να μας πετάτε λοιπόν από τα σύννεφα και συνέλθετε γιατί έχετε μετατρέψει το είδος σε κάτι πολύ φτηνό και αναξιόπιστο. Σταματήστε, γιατί αυτή η μετάλλαξη που έχετε δημιουργήσει δεν πείθει καμιά μας, αντιθέτως εκτοξεύει την αξία και την αυθεντικότητα εκείνων των λιγοστών που έχουν απομείνει. Εκείνων που ποτέ δε συναντάς στα κοινωνικά δίκτυα και τους λοιπούς χώρους.
Μαρία Χαρίτου