Το τελευταίο μου λάθος
Post Views: 3
Και ποια είμαι εγώ που τολμώ και σου μιλώ; Ποια άραγε; Έλα μου ντε! Δίκιο έχεις. Δεν έχω δικαίωμα να σου δίνω συμβουλές. Μήτε καν να αναπνέω δίπλα σου. Έξαλλου, με τα λεγόμενά σου, δε μου έδωσες κανένα δικαίωμα για να νιώθω οικεία μαζί σου.
Γελάνε και οι πέτρες. Να το ξέρεις. Κάτι ψιλά ήμουν για σένα. Σαν ρέστα ας πούμε. Δε με λες και «αρπαχτή» τόσο καιρό δίπλα σου όμως. Ή να θυμηθώ πόση ανάγκη είχες την παρουσία μου κάθε φορά που ήθελες να σε ξελασπώσω από οτιδήποτε σου έφερνε νευρικότητα. Ή την οικιακή μου βοήθεια. Ή τις μαγειρικές μου γνώσεις.
Το άλλο πού το πας; Να τρέχω για τα θελήματά σου. Ή να με καλείς και να έρχομαι μες στη νύχτα για να νιώσεις άρχοντας. Όχι, καλέ μου. Έχεις απόλυτο δίκιο. Ποια είμαι εγώ; Καμία! Μια κομπάρσος στη ζωή σου με χιλιάδες ρόλους. Αυτή ήμουν. Πάντα έτοιμη για ό,τι είχες όρεξη. Εκεί, στην πρώτη γραμμή.
Μα, αλήθεια; Ειλικρινά πες μου… δεν ξέρεις ποια είμαι; Δεν ξέρεις γιατί πήρα τόσο θάρρος και σου μιλώ έτσι; Έως χθες ήμουν ο άνθρωπός σου. Ο έρωτάς σου. Σήμερα όμως, δια μαγείας τα ξεχνάς όλα και κουνάς το δάχτυλό σου ειρωνικά απέναντι μου.
Μάντεψε όμως. Αγανάκτηση νιώθω που δεν εκτίμησες τα όσα σου χάρισα. Θυμό νιώθω που δεν κατάλαβα
από τι είσαι πλασμένος. Με μένα τα βάζω που δεν κατάλαβα τι έφταιξε και έχασα τον εαυτό μου. Άκου κάτι λοιπόν, μια και είμαι μια ξένη πια για σένα. Μάθε στη ζωή σου να μη χαρίζεις τα ψεύτικα «σ’ αγαπώ» σου για να κάνεις υπογείως τη δουλειά σου. Έχουν αξία αυτά. Κάτι που εσύ δε θα το νιώσεις ποτέ. Αυτή η λέξη πέρασε και δεν ακούμπησε από πάνω σου.
Αναρωτιέσαι ακόμη ποια είμαι εγώ; Θα σου πω εγώ ποιος είσαι εσύ για μένα. Το τελευταίο μου λάθος. Αυτό είσαι. Και μόνο αυτό.
Εύη Π. Γουργιώτη
Post Views: 3
Γεννημένη μια μέρα του Οκτώβρη στον παγωμένο Καναδά. Ίσως γι' αυτό έχω τη «μέντα» να λατρεύω τις θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Μεγάλες μου αδυναμίες η βροχή και η θάλασσα. Αγαπώ τη γραφή και τα κείμενα μου δημιουργούνται από οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου ή από βιώματα ανθρώπων που συναντώ. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κείμενα βγαλμένα από τη φαντασία μου. Ακούω πως η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει, μα δε συμφωνώ. Για αυτό και γράφω συχνά για αυτή. Δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένη ακόμη και με το οξυγόνο που αναπνέω. Η ζωή είναι από μόνη της μια ευλογία. Και προσπαθώ να ζω όμορφα το κάθε της λεπτό.
