Αισθήσεις
Αναρωτιέσαι γιατί οι άνθρωποι φοβούνται τη σιωπή. Βιάζονται ασθμαίνοντας άχαρα και καλύπτουν το διάφανο τούλι της σιγής με μάταιες φράσεις. Λες και έχουν βρεθεί οι λέξεις που θα μπορούσαν να εκφράσουν ό,τι αισθάνεται η ψυχή. Άραγε είναι τα λόγια ικανά να εκφράσουν τον έρωτα ή τον πόθο; Μήπως αν δοκιμάσεις με λέξεις να περιγράψεις το συναίσθημα, εκείνο δεν μοιάζει ψεύτικο και αλλοιωμένο. Όσο και εάν επιχειρήσεις να πρωτοτυπήσεις να μεταμορφώσεις και να αντιστρέψεις τις λέξεις και πάλι εκείνες θα κρέμονται ολότελα φτωχές. Σε αυτή την ανελέητη μάχη των λέξεων, το προνόμιο της νίκης θα το έχει πάντα η σιωπή. Όταν στέκεσαι αντίκρυ στον έρωτα, στο φεγγάρι, στο γαλάζιο της θάλασσας και στην ομορφιά μόνο αισθάνεσαι.
Η αίσθηση είναι ο λόγος της ψυχής. Απλώνεις την παλάμη σου και αφήνεις να σε αγγίξει ο λευκός αφρός, είναι το θαλασσινό νερό που έχει μεταμορφωθεί. Παρατηρείς την κίνησή του καθώς παρασύρει στην επιστροφή του, τους λεπτούς κόκκους από την άμμο και αποκαλύπτει μισοθαμμένα πολύχρωμα βοτσαλάκια. Φυσάει ελάχιστα και σχηματίζει αυτά τα μικρά λευκά κυματάκια. Κλείνεις τα μάτια και ο αέρας είναι εντονότερος πάνω από τα κλειστά σου βλέφαρα. Ο ήλιος αν και λαμπερός σε ζεσταίνει δίχως να σε καίει, είναι Άνοιξη ακόμα. Στην ευθεία των ματιών σου ερωτοτροπούν δυο λευκοί γλαροί, τους άκουσες και άνοιξες τα μάτια. Μικροί χρυσοί κύκλοι από το αντιφέγγισμα του ηλίου παίζουν στα μάτια σου. Η αλμύρα εισβάλλει μέσα από κάθε πόρο στο δέρμα σου και νιώθεις ένα με τον αέρα και τη θάλασσα. Μερικά μέτρα μακριά σου ένα μικρό αγόρι γελάει δυνατά βγάζοντας από το αγκίστρι ένα μεγαλούτσικο ψαράκι. Η ζωή είναι η υπέρτατη αξία.
Περπατάς δίπλα σε ανθισμένους φράχτες, στέκεις και αναπνέεις, οι φρέζιες σε τυλίγουν στο άρωμα τους. Από τότε που ένιωσες την υπέροχη πλάση ήταν και η αρχή της απρόσμενης ευτυχίας. Είμαστε άνθρωποι ζωντανοί που αισθανόμαστε και αυτό είναι η καλύτερη δικαίωση μέσα στις πολύπαθες δοκιμασίες της ζωής. Απλώνεις τα χέρια για να δώσεις στοργή και αγάπη και ικεσία και οι στιγμές γίνονται αιωνιότητα. Εμείς συχνά νιώθουμε σαν να είμαστε μονοί σε ένα κατασκότεινο δωμάτιο. Ας μην ξεχνάμε όμως πόσο φως μπορεί να δώσει ένα μοναδικό σπίρτο στο σκοτάδι. Αυτό το εσωτερικό φως δεν πρέπει να σβήσει ποτέ. Να ακούς και να βλέπεις και τα δυο με τη ζωντάνια που έχουν οι εικόνες και οι ήχοι για κάποιον που τα βλέπει πρώτη φόρα. Οι αισθήσεις είναι που σου αποκαλύπτουν την ομορφιά αλλά και τις δυσκολίες της ζωής. Αυτό είναι η δική σου ελευθερία και η ευτυχία.
Παρασκευή Φωτοπούλου
Αγαπώ να διαβάζω και ειδικά Ελληνική Μυθολογία όταν έχω ελεύθερο χρόνο ασχολούμαι με την συγγραφή κειμένων.
Με το λόγο μπορείς να εκφράσεις τον έρωτα. Ο.λόγος είναι πιο γλυκός από το πιο γλυκύτατο γλυκό . Από το νοστιμότατο φαγητό. Μιλάω σε υπερθετικό βαθμό. Με το λόγο θα γελάσεις δεν θα σε γελάσει ούτε ο ήλιος ούτε η θάλασσα ούτε ο άνεμος ούτε η άμμος ούτε τα θαλασσοπούλια που ερωτοτροπούν ούτε η μυρωδιές από τα λουλούδια . Με την σιωπή ο άλλος δεν καταλαβαίνει τι σκέφτεσαι. Βαδίζεις αμφιβολία και στο απέραντο άγνωστο. Δεν αντιλαμβάνεσε τον άλλων .Λες τι λέξη ΝΟΜΊΖΩ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΣΊΓΟΥΡΟΣ ΒΑΔΊΖΩ ΣΕ ΆΓΝΩΣΤΑ ΜΈΡΑ. ΠΈΦΤΩ ΣΕ ΣΦΆΛΜΑΤΑ.
Άλλωστε εσύ για να εκφραστείς γράφεις το κείμενο και καταλαβαίνουμαι το νόημα.
Ο λόγος είναι που ξεχωρίζει ο άνθρωπος από τα άλλα όντα.
Με το λόγο του ο Θεός ο Χριστός εκφράζεις την βασιλεία τον ουρανών δεν μας έδωσε καμία εικόνα οι άνθρωποι κατασκευάζουν εικόνες δεν μας έδωσε καμία εντολή να κατασκευάζουμαι εικόνες.
Άλλωστε ο πατέρας ποτέ δεν εμφανίζεται με εικόνα Αλλά με το λόγο του.