Γιατί μάτια μου πας να χωρέσεις σε καλούπια που δε χωράς με το στανιό;
Αφού το βλέπεις, δεν ταιριάζεις, δεν μπορείς! Παλεύεις να κάνεις το σωστό για ποιους; Για εκείνους; Ποιοι είναι όλοι αυτοί και με τι προσόντα γνωρίζουν το δικό σου καλό; Οι συμβουλάτορες της κακιάς ώρας, προσπαθούν να σε παρασύρουν στην απόλυτα συμβιβασμένη ζωή τους, που βρομάει από χιλιόμετρα μοναξιά, μόνο και μόνο για να κερδίσουν λίγους ακόμα συμμάχους. Να πουν: «Δες κι αυτός, σκατά τ’ έκανε! Δεν είμαι ο μοναδικός». Παρηγορούνται ο ένας από τον άλλον σαν τις μέλισσες. Ξέρεις γιατί; Διότι ποτέ δεν τόλμησαν να σηκώσουν το κεφάλι. Ελάχιστα ξεμύτιζαν απ’ τη μιζέρια τους και πίσω πάλι.
Μία στάση εξαιρετικά βολική αν το καλοσκεφτείς. Πού καιρός για επαναστάσεις και ξεσηκωμούς! Γέμισε ο τόπος φιλόσοφους του κώλου. Όλοι έχουν άποψη για όλα, όλοι τα ξέρουν όλα και κυρίως για σένα, που σε ξέρουν δε απ’ έξω και ανακατωτά. Μάθαμε, βλέπεις, να μιλάμε χωρίς σκοπό. Να σκορπάμε τις λέξεις όπως τους ανθρώπους. Τα χρόνια μας βροντοφωνάζουν φτήνια. Η ατμόσφαιρα αναβλύζει οσμή σαπίλας. Συναισθήματα πεινασμένα και αχόρταγα, που δεν μπόρεσαν ποτέ να χορτάσουν την πείνα τους γι’ αγάπη. Για μια αγάπη κομμένη και ραμμένη στα πραγματικά τους μέτρα και σταθμά. Ψέματα, παντού κινούμενα φοβισμένα ψέματα κρυμμένα πίσω από φανταχτερά χαμόγελα!
Θέλει κότσια η γαμημένη η αλήθεια για να μπορέσεις να την αποδεχτείς. Να μπορείς να βλέπεις την ψυχή σου στον καθρέφτη και να μη σου ανακατεύονται τ’ άντερα. Να πεις “ρε φίλε, αυτός είμαι τελικά, γουστάρω να ζήσω την ζωή μου όπως τη θέλω εγώ, και όχι όπως τη θέλετε εσείς.” Αν δεν αντέχετε να με βλέπετε να ζω όπως μου κάνει κέφι, πολύ απλά μην με κοιτάτε! Μην ασχολείστε στην τελική. Ράψτε το και όταν μια μέρα χτυπάτε τον κεφάλι σας στον τοίχο, μετρώντας τ’ όνειρα που χάθηκαν από δειλία, τότε ίσως με καταλάβετε.
Έχει εξοικειωθεί το μάτι μας τόσο στα χειρότερα βλέπεις, που ξεχάσαμε να κυνηγάμε τα καλύτερα. Στα λέω ωμά και τσεκουράτα, φίλε μου, έτσι όπως τα λέω στον εαυτό μου. Φτάνει πια! Σταμάτα να καλουπώνεσαι σε ξένα καλούπια. Άκου την καρδιά σου, εκείνη ξέρει, εκείνη θα σου δείξει τον καλύτερο δρόμο για σένα. Δεν υπάρχουν πετυχημένες συνταγές, υπάρχεις εσύ και το μέσα σου. Έχετε ανάγκη από ανακωχή και κατανόηση, γιατί μαζί θα πορευτείτε μέχρι τέλους!
Μοσχούλα Σολάκη
