Και ψεύδεσαι και τρως
Στην οικογένειά σου και σε πολλές άλλες οικογένειες που γνώριζες, το φαγητό ήταν η σημαντικότερη από τις προτεραιότητες. Οι γονείς δούλευαν για να προσφέρουν στα παιδιά τους και με πολύ κόπο τελικά τα κατάφερναν. Ήταν οι άνθρωποι που είχαν μεγαλώσει στα χρόνια της κατοχής. Μια γενιά που έζησε την απόλυτη στέρηση και είδε ανθρώπους να πεθαίνουν από πείνα. Η τροφή γι’ αυτούς ήταν ευλογία και ειδικά εάν υπήρχε σε μεγάλη ποσότητα. Θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια, όλοι γύρω σου επέμεναν να τρως όλο το φαΐ σου και να μην αφήνεις τίποτα στο πιάτο σου. Η φράση «μα θα αφήσεις τη δύναμή σου;» ακουγόταν ολημερίς, σε κάθε γεύμα. Εάν έτρωγες όλο το φαγητό, ήσουν το καμάρι των γονιών σου. Αληθινά ένιωθαν ήσυχοι και ευτυχισμένοι που το παιδί τους έτρωγε. Υποψιάζεσαι ότι κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι συνάψεις του εγκέφαλου που σχετίζονται με την εξάρτηση και την ανταμοιβή.
Μεγάλωσες και υπέθετες πως η δική σου πραγματικότητα ήταν αντικειμενική άρα εσύ και οι άλλοι άνθρωποι είχατε βιώσει μια κοινή πραγματικότητα. Αυτό σήμαινε ότι βλέπατε και αισθανόσαστε τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο. Αυτή η άποψη η εντελώς εσφαλμένη, καταρρίφθηκε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Διαπίστωσες ότι στους διευρυμένους νέους κύκλους, η υπερβολική ενασχόληση με το φαγητό ήταν εντελώς passé. Η νέα θεώρηση αφορούσε, κατάλληλη διατροφή σε συνδυασμό με ειδική άσκηση. Με πάχος και αγυμνασιά δεν ενδιέφερες κανένα, έστω και αν διέθετες ένα όμορφο πρόσωπο και ευγενική προσωπικότητα.
Είναι απίστευτο ποσό ρατσισμό και απόρριψη δέχονται τα άτομα με παραπανίσιο βάρος. Ασυναίσθητα άρχισες να χρησιμοποιείς επιπλέον τροφή σαν παρηγοριά και αντίδοτο προς «πάσα νόσο και πάσα μαλάκια». Οι αυτοματοποιημένοι μηχανισμοί σε οδηγούσαν στην υπερφαγία και στη γαστριμαργία, το χείριστο πάθος κατά το Χριστιανισμό. Όσο μεγαλύτερη η πίεση, τόσο μεγαλύτερη και η κατανάλωση τροφής. Η αναζήτηση της ασφάλειας και της ηρεμίας θαβόταν μέσα στην αίσθηση του κορεσμού συνεχίζοντας έτσι ένα φαύλο κύκλο.
Η πιο γνώριμη αίσθηση μέσα σου ήταν η πίκρα σε συνδυασμό με την απορία. Αντιφατικά συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή σου και η μοναδική σκέψη που κουλουριαζόταν σαν φίδι στο μυαλό σου ήταν εάν τελικά έπρεπε ή δεν έπρεπε να δίνεις σημασία στην γνώμη των άλλων; Χρειάστηκε να ανασυντάξεις τις δυνάμεις σου και να πάρεις νέες σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή σου, μετά από ένα τυχαίο περιστατικό. Αντίκρισες έναν υπέρβαρο άνθρωπο -σε μια ομαδική φωτογραφία- που χρειάστηκε χρόνος για να καταλάβεις ότι ήσουν εσύ. Έχουμε πολλές φορές λαθεμένη άποψη για το πώς φαινόμαστε. Από εκείνη τη στιγμή άρχισες τον αγώνα σου, διάβασες πολύ και ενημερώθηκες για τις εξαρτήσεις αφού το φαγητό είναι μια από αυτές. Διαπίστωσες ότι είναι ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο ζήτημα που θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται σε συνεργασία με κάποιον θεραπευτή ψυχικής υγείας. Ξεκίνησες μόνη, με ελάχιστες γνώσεις διαιτολογίας να λύσεις το προσωπικό σου πρόβλημα. Η διαδικασία πέρασε από στάδια όμοια με τα σκαμπανεβάσματα ενός καρδιογραφήματος. Το αποτέλεσμα ήρθε αργά και ήταν πολύ πιο πάνω από τις προσδοκίες σου είχες αποκτήσει ένα σωστά δομημένο σώμα ενώ βελτίωσες τα επίπεδα αντοχής και ενέργειας. Ήσουν ευτυχισμένη!
Τις εγκατεστημένες πεποιθήσεις δεν είναι εύκολο να τις αντικαταστήσεις όπως δεν είναι εύκολο να πειθαρχείς στην παρόρμηση της στιγμής. Είναι αναγκαίο να έχεις ενσυνείδητη υπακοή σε ένα σύστημα αυτοπειθαρχίας και αυτό δεν είναι καταπιεστικό, αντίθετα σε βοηθάει να ανακτήσεις τον έλεγχο. Αν και θα συναντάς παντού επικριτές προσπάθησε να γίνεσαι ολοένα και πιο επιεικής με τις δικές σου ευάλωτες πλευρές. Ποτέ να μην εμπιστευτείς αυτούς που δεν πιστεύουν τα όνειρά σου. Ποτέ να μην αφεθείς σε αυτούς που σε αποθαρρύνουν ισχυριζόμενοι λογικά επιχειρήματα. Κάνε συνήθειά σου να προσφέρεις και ξεκίνησε πρώτα από τον εαυτό σου, είναι δικαίωμα σου να απολαμβάνεις το φαγητό χωρίς ψυχαναγκασμό. Όμως μην ξεχνάς να σέβεσαι τον οργανισμό σου και να διαφυλάττεις την υγεία σου.
Παρασκευή Φωτοπούλου
Αγαπώ να διαβάζω και ειδικά Ελληνική Μυθολογία όταν έχω ελεύθερο χρόνο ασχολούμαι με την συγγραφή κειμένων.
